8 September 2013

Afgelopen week helaas niet kunnen vissen. Deels door mijn drukke werkzaamheden voor het bedrijf waarvoor ik werk en deels vanwege het feit dat ik voorbereidingen moet treffen voor de Hengelsport Outdoor Fair te Maurik. In tegenstelling tot voorgaande jaren, cialis is de beurs nu georganiseerd rond alle disciplines van de hengelsport en niet alleen voor de roof- en vliegvissers. Dat betekent dat ik namens Marcraft Visboten met de Marcraft 465 Carp Exclusive aanwezig zou zijn.
Voorafgaand aan de beurs had Wesley Smits mij gevraagd om een stuk te schrijven voor de site van de Karperwereld over mijn boot- en Frankrijkvisserij. Dit om enerzijds weer eens wat anders op de site te hebben dan ‘ik kwam, zag en ving’ artikeltjes. Dus geen beschrijving van een vissessie, maar een algemeen beschouwend artikel. Anderzijds om een nieuwe visserij – vanuit een speciale karperboot – onder het voetlicht te brengen. Na een avondje ‘knoppenbonken’ lag het artikel gereed in de Inbox van Wesley. Het zoeken van bijpassende foto’s koste meer tijd. Voor de inhoud zie: http://karperwereld.nl/community/kwo-whatsapp/item/kwo-whatsapp-met-wijtze-tjoelker
André had vooraf bedacht dat ik met de boot op het water zou gaan dobberen en middels de Vortex rubberboot eventuele belangstellenden over te varen. Hoewel ik een andere mening was toegedaan, ed heb ik mijn voorbereidingen er geheel op afgestemd. Om mij te ondersteunen, zou Cock de eerste dag meegaan om mensen heen en weer te varen.
’s Ochtends (zaterdag) ging al om half zes de wekker. Een uurtje later zaten Cock en ik met een volle boot op de trailer en in een tevens volle auto richting Maurik. Volgens de navigatie twee uurtjes sturen. Afspraak was dat wij om half negen aanwezig zouden zijn om in alle rust de boot en dergelijke op te bouwen voordat het grote publiek het terrein zou gaan bevolken. De rit duurde wat langer dan gepland en kwart voor negen stonden we paraat bij de trailerhelling. Helaas waren er meer die bedacht hadden rond dit tijdstip te arriveren want we moesten een tijdje op onze beurt wachten. De overige Marcraft boten (roofvis uitvoeringen) lagen al langs de drijvende steiger.

8-september-01

Na een uurtje keihard werken en een liter zweet, case waren we net op tijd klaar voordat de poorten opengingen. Aansluitend een welverdiende kop koffie naar binnen gegoten.
Tegen twaalven hadden we precies één persoon aan boord gehad en die had ik zelf nog aangesproken. Blijkbaar durfden de bezoekers niet te vragen of ze de boot van dichtbij mochten bekijken. Uiteindelijk besloten om de boot langs de steiger te leggen zodat iedereen de boot van dichtbij zou kunnen bekijken. Dat betekende ook dat de steekstokken, anker, rubberboot en dergelijke dus overbodig waren.

8-september-02De middag bracht nog meer bezoekers naar Maurik en nog belangrijker, naar onze boot. Geen tijd om te eten (gelukkig had ik krentenbollen van huis meegenomen anders helemaal niets kunnen eten) en amper tijd om wat te drinken. Gelukkig dat Cock af en toe een blikje drinken kwam brengen. Dat beperkte de schade aan de nieren.
Aan het einde van de middag de rubberboot ingepakt naast nog wat andere overbodige spullen. Omdat de steekstokken ook niet meer nodig waren die maar op de trailer vastgebonden. Hoewel het plan was de trailer achter te laten voor de volgende dag, moest ik deze dus nu wel meenemen en de volgende ochtend weer aankoppelen voor de rit naar Maurik. Nadeel: langzamer rijden en langere reistijden. Half negen ’s avonds reden Cock en ik de oprit op en waren we thuis. Aansluitend samen met Annette de lokale Chinees bezocht. Zij blij en ik mijn vetgehalte op peil gebracht.
De volgende ochtend mocht ik een uurtje uitslapen. Hoewel het gisteren bewolkt maar droog was, is het nu volledig herfst. Harde wind en plensbuien. Vooral het stuk in de Flevopolder moet ik enigszins inhouden om niet van de weg te geraken. Wat een kolereweer!!! Het is niet te hopen dat het zo blijft want dan heeft de organisatie een strop nog los van de standhouders.
Tegen de tijd dat ik in Maurik arriveer, stopt het met regenen en hier en daar zijn de eerste zonnestralen zichtbaar. Later spreek ik Franklin Broeksx nog. Hij had die nacht wakker gelegen vanwege het weer. Tja, als organisator kan ik mij daar wel wat bij voorstellen. Maar hij zou zich voor niets zorgen hebben gemaakt want rond elf uur breekt de zon door en staan we bij te kleuren. Ook nu weer is het behoorlijk druk en er blijken speciaal mensen naar de beurs te zijn gekomen om de karperboot met eigen ogen te aanschouwen. Uiteraard weer veel bekenden gesproken en zelfs Rini Groothuis liep rond.

Foto: Publishing House)

Foto: Publishing House)

Tegen vieren ben ik het zat en maak een rondje over het beursterrein. Her en der zijn standhouders al aan het inpakken. Ik koop nog een paar DVD’s van Korda – zuiver voor de heb – en loop bij een stand oudgediende Rob Schneider tegen het lijf. Nu zullen vooral de jongeren hun wenkbrauwen fronsen. Wie is Rob Schneider? Rob was in zijn studententijd en daarna een fanatiek karpervisser. 2500 Uren per jaar vissen was heel normaal voor hem. In één van de boeken van Groothuis staat hij met een prachtig verhaal en maakte hij prachtige tekeningen. In de jaren negentig behoorde hij tot de harde KSN kern. Daarnaast is hij een uitstekend schrijver en taalvirtuoos. Ik was hem al heel wat jaren uit het oog verloren en nu plotseling zie ik ‘m in een eigen stand zijn werken tentoonstellen. Kijk maar eens op zijn site of Facebookpagina. Hij kan verdomd goed neo-klassiek schilderen.

Foto: Rob Schneider

Foto: Rob Schneider

Aansluitend loop ik een dienstmakker tegen het lijf. Hij zat twee lichtingen voor mij op het Opleiding Centrum Officieren (OCO) in Breda. Hij voor de Cavalerie en ik voor de Luchtdoelartillerie. Later kwamen we elkaar weer tegen bij mijn huidige werkgever. We praten kort bij – zoals dat natuurlijk altijd gaat – en we spreken af om op korte termijn contact met elkaar te zoeken.
Tegen vijven is het opruimen geblazen en is het je beurt afwachten totdat jij je boot uit het water kunt traileren. Daarna nog ruim twee uurtjes sturen en de spullen opruimen. Ik ben dan ook blij dat ik rond negen uur ’s avonds eindelijk een bord met warme hap voor me heb staan. Moe en voldaan. Nu weer het vizier op het vissen.