8 Maart 2013

Na een lange winter leek het eindelijk beter weer te worden. Aangezien ik toch nog foto’s moest maken van de nieuwe Marcraft 465 Carp Exclusieve, medicine kon ik dat mooi combineren met enkele voerbeurten. Cock was ook wel voor een nachtje te porren. Dat zou dan tevens de eerste nacht worden dat zijn nieuwe hond mee zou gaan. Zo gezegd zo gedaan.
Met één dag tussenpose voerden we 2 dagen . De eerste keer 3 kilo Robin Redfish van Sunrisebaitservice in 16 en 20 mm en de tweede keer 2 kilo van dezelfde mix. Hoewel het prachtig mooi weer was in de drie dagen voorafgaand aan de vissessie, health donderde de temperatuur op de visdag zelf 10 graden naar beneden. Noordoostenwind kracht 5 en gedurende de avond begon het zelfs te regenen. ’s Nachts zou de temperatuur zelfs verder dalen naar het vriespunt.
Zoals een ieder wel weet, is een brander in de soort omstandigheden heel belangrijk. Niet alleen om een warme hap te maken, maar ook om regelmatig een vers kopje warme koffie te maken (ok, vers is het misschien niet als je oploskoffie gebruikt). Pech komt nooit alleen en zo ook nu. Met geen mogelijkheid kreeg ik door middel van onophoudelijk pompen druk in de Coleman. Om één of andere redenen was het rubbertje in het pompgedeelte niet goed meer. Natuurlijk geen gereedschap bij je en dan zit er maar één ding op: naar huis.
In de boot in het schemerdonker naar huis varen (nou ja, meer blazen). Annette keek natuurlijk vreemd op dat ik plotseling weer op de stoep stond. Ze moest wel een beetje lachen toen ze mijn uitdrukking zag en ik langs het voorbij lopen naar de brander wees. Gelukkig had ik nog een oud exemplaar in de garage te staan. En na een minuut of vijf prutsen, had ik het pompsysteem vervangen en kon ik eindelijk weer druk opbouwen in de brander. Snel weer terugvaren naar de stek waar ik enthousiast werd verwelkomd door Hero, de hond van Cock (die associeert mij met hondenkoekjes).
Zoals gezegd, was het ’s avonds kloteweer. De tijd verdreven we door onder de plu van Cock wat de filosoferen over alles en nog wat. Tegen elf uur werden de oogleden zwaar en was het tijd om te maffen hopende tegen beter weten in dat gedurende de nacht zich toch een vis zou melden.
De gehele nacht bleef het stil op de harde wind en regen naar. Na een stevig ontbijt van eieren en ham en een sloot koffie was het de natte bende inpakken en naar huis varen. De eerste vissessie van het jaar is een feit.