Ik heb een hele tijd geen blogs meer geschreven. Niet dat er geen onderwerpen waren om over te bloggen, maar puur vanwege het feit dat ik er even geen zin in had. Het gedoe rond meneer C speelde in november nog steeds, vooral met het oog op de regiomeeting van begin december. Zowel ik als André Bosma werden gebeld omdat men toch heel erg benauwd was voor hetgeen op de meeting ter sprake zou komen. Aangezien ik DE KSN regio de rug heb toegekeerd, zou André wel aanwezig zijn en desgewenst een vrij objectief en vaag verhaal ophangen over de afsplitsing van de commissie SKP Friese Boezem van DE KSN regio. Alleen zou e.e.a. afhankelijk zijn van de houding meneer C. ‘Eén verkeerd woord of hij krijgt de beker’, om de woorden van André te citeren.
Rond dezelfde periode ben ik gestart met het roofvissen en dan met name op de snoek. Met Cock zou ik menig koud uurtje op het grote water achter de snoekdames aangaan. Met de ervaringen van voorgaande jaren zouden we niet teveel tijd besteden aan het trollen van grote stukken water, maar meer de interessante plekken met doodaas gaan uitvissen. De eerste vissessie was meteen succesvol. We vingen direct een paar mooie vissen waaronder een metersnoek voor mij. Het viel me wel op dat de snoek een deel van zijn staart miste en dat de beschadigingen erg leken op een aanval van een otter. Nu weet ik wel dat in het desbetreffende gebied otters huizen, maar ik heb hier nog nooit eentje gezien. Feit is dus wel dat er eentje de snoek heeft getracht te vangen om daarna op te peuzelen.
Tot en met eind januari – met kleine pauzes vanwege de ijsperiodes – heb ik redelijk vaak gevist om meer grote snoeken te vangen. Dat viel uiteindelijk niet mee. Veel aanbeten gecreëerd maar veel lossers nog voor ik de kans kreeg om aan te slaan. Bij een aanbeet tel ik tot tien en sla dan aan. Helaas liet de snoek de aasvis binnen dit tijdsbestek al los. Door snel in te draaien, de aasvis te controleren en vervolgens op dezelfde plek in te gooien, wist ik nog wel eens een snoek te vangen, maar voor de rest was het vaak pech hebben. Nu kun je stellen dat het beter is om sneller aan te slaan. Dat kan, maar vergeet niet dat ik altijd met één dreg vis om problemen te voorkomen. Dan weet je ook dat je de snoek even de tijd moet geven om de aasvis goed naar binnen te werken. Je kunt natuurlijk kiezen om meerdere dreggen in de aasvis te steken, maar ik zie het niet zitten om een hele ijzerwinkel aan de aasvis te hangen. Gezien het erg heldere water is de kans ook aanwezig dat de snoek dat waarneemt en al helemaal niet tot een aanbeet is te verleiden. Ik moet daar nog eens goed over nadenken of er een tussenoplossing is. Ongetwijfeld zal die er zijn; daar heb ik het hele karperseizoen nog voor om over te dubben.
Uiteraard is het alternatief om te gaan trollen omdat je dan in principe altijd de snoek aan één van de dreggen van de plug hebt hangen. In theorie klopt dat zeker. In de praktijk bleek dat – als we een stuk gingen trollen – de pluggen geen aanbeten opleverden (uitzonderingen daargelaten) en dat op de gesleepte shads subtiele aanbeten kwamen. Je kreeg een korte tik en dat was het. Inspectie van de shad gaf aan dat de snoek het kunstaas testte door even de tandjes in de staart te zetten. Dus daar lag de oplossing ook niet. Desalniettemin toch nog mooie snoeken kunnen vangen en behoorlijk wat aanbeten gemist.
Begin februari was er weer Carp Zwolle. Het is en blijft elk jaar een grote happening. Voor mij geldt meer het sociale aspect van de beurs en minder voor alle producten die er te krijgen zijn. Ik heb Arjan van Dé Karperbootshop geholpen om het weekend commercieel gezien tot een succes te maken. Niet alleen om op de stand te staan en wachten tot er belangstellenden langskomen, nee, ook bekenden die op andere firmastands stonden uitnodigen langs te lopen om de nieuwe modellen Vortex rubberboten te komen aanschouwen. En zij nemen in hun kielzog weer anderen mee. De beurs zou uiteindelijk voor Arjan een mega succes worden en in de twee weken erna stond de teller op 85 verkochte boten. Vooral de nieuwe Light modellen gingen als zoete broodjes. Arjan dacht na 13 jaar Carp Zwolle alles wel meegemaakt te hebben, maar deze verkoopcijfers nog nooit. Leuk voor hem en importeur Boot Akkrum.
Nog even over de Vortex Lightmodellen. Het scheelt echt flink in het gewicht ten opzichte van de Deluxe modellen. En de kwaliteit is hetzelfde. Door een nieuw procedé is het doek net zo sterk als de oude modellen maar een stukje dunner. Daarom wordt op de Light modellen ook net als de Deluxe modellen 5 jaar garantie gegeven. En dat zegt genoeg, lijkt me.
Op Carp Zwolle ook even twee uurtjes apart gezeten met Luc de Baets en Theo Pustjens van de Oude Rotten groep. We willen voor dit jaar weer een weekend organiseren op het beroemde Belgische water De Surfplas. Wesley Smits was toentertijd de initiator, maar heeft helaas het te druk en besloten om ermee te stoppen. Omdat ik het zonde vond dat dergelijk initiatief een stille dood zou sterven, heb ik het stokje overgenomen. Aansluitend hebben ook Luc en Theo hun medewerking toegezegd waardoor we op Carp Zwolle de koppen bij elkaar hebben gestoken. We hebben besloten om de groep uit te breiden, maar ook mensen niet meer uit te nodigen omdat die niet reageren op uitnodigingen of op het laatste moment afzeggen. Als je tot de groep wilt behoren, dan geldt wel een enige verplichting.
We hebben ook besloten om in de zomer een heel weekend de Surfplas af te huren (vrijdag tot en met zondag) om in gemengde koppels (België-Nederland) te kunnen vissen. Daarnaast op zaterdagmiddag/avond een barbecue voor de hele groep, ook voor diegenen die niet een heel weekend kunnen maar wel de gezelligheid mee willen maken.
In de weken na Carp Zwolle zijn zowel Theo als ik mensen gaan benaderen die we graag bij de groep zouden willen verwelkomen. Na wat heen en weer mailen en dergelijke, heeft iedereen ja gezegd tegen toetreding. De groep Oude Rotten bestaat nu uit de volgende mensen: Rini Groothuis, Jan Junge, Rob Schneider, Wijtze Tjoelker, John van Eck, Roelof Schut, Luc de Baets, Theo Pustjens, Alijn Danau, Ronny de Groote, Stef Michiels en Rie Michiels. Arnout Terlouw behoort ook tot de groep maar omdat hij vanwege de serie de commerciële verslaglegging doet, is hij vrij om wel of niet aanwezig te zijn. Al met al een mooie groep gelijkgestemden die hun sporen in het verleden al verdiend hebben.
Na Carp Zwolle mocht ik mijn 50e verjaardag vieren. Met een leuke groep mensen heb ik een uitstekende middag en avond gehad waarin natuurlijk verschillende anekdotes de revue passeerden over “vroeger”. Een hoop gelachen en me prima vermaakt. Vooraf had ik de nodige bedenkingen om het zo uitgebreid te vieren, maar je wilt er later geen spijt krijgen dat je het niet hebt gedaan. Ik heb helaas afgelopen jaar te vaak mogen ervaren dat mensen de 60 niet bereiken. Dus ‘mijn moment’ maar gepakt. En wat zeggen ze ook alweer over 50? O ja, dat is de nieuwe 30. Ik voel me plots al een stuk jonger…
Afgelopen zaterdag was weer de traditionele seizoensaftrap bij De Tacklebox in Beilen. Martin Post had mij in december al benaderd om met mijn kaperboot aanwezig te zijn. Nu sta ik er sowieso al elk jaar, maar het zou zo maar kunnen dat de mannen van De Tacklebox een andere opzet zouden willen, dan zou ik de boot wellicht niet mee hoeven slepen. Toch kozen ze voor de ‘oude’ invulling. Uiteraard betekende dat ik de dag voor de seizoensopening de boot helemaal moest oppoetsen, maar dat stond toch al in de planning.
Op zaterdag allejezus vroeg mijn nest uit. De winkel gaat dan wel om 09.00 uur open, maar voor mij betekende het dat ik wel om 08.00 uur aanwezig moet zijn. Enerzijds om de boot tijdig op de goede plek te hebben staan en anderzijds dat ik even tijd nodig heb om de boot gebruiksklaar op te bouwen. Cock ging ook mee en moest dus nog vroeger op. Maar hij was keurig op tijd. Kop koffie naar binnen gieten en op weg naar Beilen. Net na 08.00 uur zijn we er en Bertus Dijk is al aanwezig met zijn ‘pantserboot’. We noemen zijn karperboot zo omdat hij alles camouflage heeft gespoten. Het Nederlandse leger zou trots op hem zijn. Even later arriveert ook Arjan om de nieuwe Vortex modellen te promoten.
Ik heb mij die dag weer prima vermaakt. ’s Ochtends was het nog behoorlijk fris, maar aan het begin van de middag brak de zon door en werd het zelfs nog even aangenaam weer. Het is niet zo druk geworden als vorig jaar; toen stond er af een toe een rij van 10 meter voor de kassa. Maar van Martin heb ik begrepen dat de omzetten dit weekend weer uitstekend waren, mede door de webshop verkopen. De 20% korting die voor dit weekend gold zal daar wel debet aan zijn.
Ik heb ook weer heel veel bekenden gesproken. Dennis van MTC, John Caeyers van PB, Jos Benders en Michiel Pilaar van KWO, Gijs van Sportex, Sjors en Willem Kwinten, Arjen Braad van Korda en nog heel veel oude bekenden die niet in de bladen hebben gestaan. Jos vroeg of ik eventueel een drieluik wil gaan schrijven voor KWO. Geen probleem voor mij maar ik heb wel aangegeven dat zij zelf het onderwerp moeten bepalen. Ik heb zo’n vermoedden waar hun voorkeur naar uitgaat. Ik hoor het nog wel.
Omdat het voorjaar toch aan de deur begint te kloppen de dag na de seizoensaftrap begonnen met spaarzaam voeren. Twee dagen lang op een voor mij bekende stuk boezemwater elke dag een mix van 1 kilo Robin Red Fish 16 en 20 millimeters die ik nog gesoakt heb in een bepaalde geurstof. De hoeveelheid boilies goed verspreid gevoerd over een groot oppervlakte. Ik wil dat de vissen overal tegen het voer aanlopen als ze enigszins actief worden. De eerste dag was het erg aangenaam weer om te voeren. Ik moet een behoorlijk stuk lopen om bij de stek te komen. Ik word begroet door de eerste leeuweriken van dit voorjaar en diverse koppels futen zijn al een bepaald gedrag aan het vertonen. Daarnaast ontdek ik sporen van reeën. Die komen hier wel vaker maar dan alleen in de winter. Ik vermaak me prima en een uurtje later ben ik weer thuis. De tweede dag was het een stuk kouder en minder aantrekkelijk. Weer dezelfde hoeveelheid gevoerd en iets compacter dan gisteren.
Vanmiddag de boot beladen en getrailerd. Omdat niet alles meer automatisch gaat, moet ik eerst goed bedenken wat ik allemaal mee moet nemen. Het omschakelen van roofvissen naar karpervissen mag dan in theorie makkelijk lijken, in de praktijk kost het de nodige hoofdbrekens. Zonder veel problemen vaar ik uiteindelijk om half vier weg naar de stek die ik dus twee dagen van voer heb voorzien. Na een klein uurtje varen ben ik op de stek aanwezig en kan in alle rust de spullen in orde maken. Ik controleer alles minutieus en knoop nieuwe onderlijnen. Verschillende boilies uitboren en van een staafje kurk voorzien, pvakous eraan met boiliekruim en ik kan vissen. Paar kleine handjes boilies om het haakaas met de katapult schieten en het wachten kan beginnen.
De wind komt uit het noordoosten met windkracht één. Het is zwaar bewolkt en er is regen voorspeld. De luchttemperatuur is vijf graden en de watertemperatuur is 7,6 graden. Al met al erg ongunstige omstandigheden. Voor de motivatie blader ik mijn logboek door en zie dat afgelopen voorjaar het erg slecht was. Maart was niks en april moeizaam, maar toen ving ik wel een paar mooie exemplaren. Pas eind april/begin mei gingen de vissen los. Ik concludeer dan ook dat ik beter mijn logboek niet had na kunnen pluizen. Aan de ander kant, het ene jaar is het andere niet en ook nu geldt: nieuwe ronde nieuwe kansen. Daar komt natuurlijk nog bij dat het weer erg lekker is om op de karpers te jagen.
Na de warme hap en een glaasje witte wijn om het nieuwe kaperseizoen in te luiden, val ik bijna op mijn stoeltje in slaap. De slaapzak lonkt en ik kruip er snel in. Blijkbaar ligt dat zo lekker dat ik na elf uur pas wakker wordt. Ondertussen is de wind naar het zuidwesten gedraaid en trekt aan. Met de zuidwestenwind arriveren de eerste regenbuien. Op zich vind ik deze verandering niet ongunstig ware het niet dat de temperatuur niet zal stijgen. Nee, er is zelfs vorst aan de grond voorspeld. Aangezien ik dat toch niet kan beïnvloeden, vind ik het wel best. Warme koffie lonkt en ook het koekje bij de koffie smaakt prima. De interne kachel moet blijven branden.
Gedurende de tijd dat ik wakker ben, spits ik de oren om te luisteren naar eventueel karperactiviteiten. Ik hoop dat ik een vis hoor rollen of springen. Nu doen ze dat laatste hier nooit of bij hoge uitzondering, maar het zou wel een teken zijn dat ze actief zijn geworden. Tot half twee hou ik dat vol. Op een brasem of voorn gespetter na blijft het stil.
Tegen twee uur zoek ik de slaapzak weer op. Alhoewel het wolkendek eerder opentrok en een halve maan tevoorschijn is gekomen, trekt het tegen drie uur weer dicht en neemt de wind toe. Niet veel later arriveren ook de fikse buien en komt het met bakken uit de hemel. Met het ruizen van de regen op de kap val ik dan ook snel in slaap. Tegen negen uur gaan de luiken weer open. De wind is gedraaid naar het zuiden en waait met een windkracht vijf. De buien houden aan maar nemen in intensiteit af. Ik besluit maar het beste van te maken. Radiootje aan, kopje koffie erbij en wat artikeltjes uit Karpermagazine lezen.
Tegen twaalf uur ben ik het zat. Ik ruim alles zeiknat op en zet koers terug naar de trailerhelling. Normaliter voer ik de stek nog aan bij vertrek, maar iets in mij zegt dat ik deze dag over moet slaan. Er ligt waarschijnlijk genoeg te rapen van afgelopen 24 uren. Zou ik nog een kilootje strooien, dan heb ik het idee dat ik mijn eigen ramen ingooi. Morgen maar weer eens verder kijken.
