Afgelopen keer niks kunnen vangen, maar gezien het feit dat ik wel karpers op de stek heb zien rollen, besluit ik om dezelfde stek weer aan te voeren. In de voorbereiding van de vorige sessie voerde ik twee keer met alleen 24 millimeter bollen. Dit keer pak ik het anders aan. De eerste avond voer ik wel met maïs en boilies en de tweede avond alleen met boilies. Het lijkt erop – mede gezien de ervaringen van afgelopen zomer – dat de karpers sneller op de stek aan het azen te krijgen zijn als ik flink strooi met gekookte maïs. Gezien de voorraad maïs, wat ik klaar heb staan, kan ik maar één keer met dat spul voeren. Door mijn werk heb ik geen tijd om een extra emmer te koken. Ik ben van een gedegen aanpak, maar nu moet ik een steekje laten vallen.
Het voeren doe ik met een kleine Vortex 240. Vier PK-tje erachter en met een beetje beleid is het voeren wel te doen. Gelukkig valt de windkracht mee, maar voor de zekerheid draag ik een reddingsvest. Ik heb dat camouflagevest regelmatig aan en hoewel ik gelukkig ‘m nog niet nodig heb gehad, vind ik het wel zo’n veilig gevoel. Eén flinke hekgolf van een flinke boot en de kans is aanwezig dat je overboord kiepert. Het water is dan wel van redelijke temperatuur, maar als je met je kleren in het water lazert, bestaat altijd een kans dat je niet meer bij je boot kan komen (geen lifeline) en in het donker op groot water is het je laatste definitieve actie geweest op deze aarde.
Vandaag ben ik redelijk op tijd bij de trailerhelling. Niemand te bekennen en tien minuten later vaar ik richting stek. Er staat een westenwind met kracht vier, half bewolkt en het is 18 graden. Met de wind in de rug is het grote water oversteken prima te doen. Na ruim een half uur varen, arriveer ik op de stek. Anker overboord, vastvaren en daarna de vier steekstokken in de keiharde bodem draaien. Een half uurtje daarna heb ik drie hengels tegen de obstakels te liggen. Paar bollen erom heen gevoerd en het wachten kan beginnen.
Tegen tien uur trekt het dicht en begint het flink te regenen. De wind draait naar het zuiden en staat scheef op de achterkant van de boot. Omdat het niet hard waait, vind ik het wel best en lig er warmpjes bij in de slaapzak.
Net na half drie in de nacht krijg ik een paar piepen op de middelste hengel en ik zie dat de waker begint te zakken:Beet! Binnen een seconde heb ik de hengel in de handen en sla aan. Meteen tracht ik contact te maken met de vis. Maar hoe snel ik ook lijn opspoel, ik voel geen weerstand. Paar seconden later hangt het lood met onderlijn onder de hengeltop. Inspectie van de onderlijn leert dat de boilie van de haar mist en dat de haak bot is. Wat er precies is gebeurd, blijft een raadsel. Feit is dat een vis met de bol aan de haal is gegaan.
Onderlijn vervangen en de hengel weer naar het obstakel uitgevaren. Daarna de slaapzak weer in. Slapen doe ik niet want het blijft in mijn hoofd spoken wat er nu precies is gebeurd. Ik vermoed dat een brasem met de boilie aan de haal is gegaan na deze ontelbare keren naar binnen heeft getracht te zuigen. Het kan ook zo zijn dat kreeften de boilie te grazen hebben genomen en gedecimeerd hebben waarbij door dat gepruts de haak bot is geworden op de harde bodem met mosseltjes. En dat daarna een kleine brasem het aas in de bek heeft genomen. Hoe het ook zij, ik sta met lege handen.
Precies een uur later gebeurd hetzelfde. Een paar piepen, waker zakt en na de aanslag geen contact. Wederom is de haak bot maar de boilie zit nog op de haar en is intact. Snel de onderlijn vervangen en de hengel weer uitgevaren.
Daarna blijft het stil voor wat betreft visactiviteiten. De wind daarentegen draait naar het zuidwesten en trekt aan naar windkracht 4-5. Als ik rond tien uur mijn spullen inpak, kan ik weer tegen flinke golven naar de trailerhelling varen. Dit keer meteen het gas open en met 35 kilometer per uur over de golven blazen. Geen buiswater over me heen en redelijk droog blijven. Wel zo prettig.
Omdat ik deze stek niet meer zie zitten, moet ik een andere stek zoeken. Ik besluit dan ook een ander deel uit te peilen met de uitschuifbare peilstok. Na wat heen en weer varen, vind ik een prachtig maar grillig talud. Bovenaan het talud is het bikkelhard. Onderaan het talud bijzonder zacht. Prima stek dus en aangezien het een steil talud betreft met ruim 1 meter verschil, hak ik de knoop door en ga hier volgende week aan de slag. Nieuwe ronde en nieuwe kansen.
