De afgelopen weken waren erg succesvol. De speciale Liver Complex boilies van Sunrise Bait Service doet het erg goed. Niet alleen ik heb de nieuwe bol kunnen testen, ook twee andere karpervissers kregen hun deel om uit te proberen. En aangezien we allemaal verspreid over het land wonen, een mooie graadmeter om te bepalen of het aas echt zo goed is zoals het nu lijkt. Nou, Arjan kan dik tevreden zijn. De resultaten liegen er niet om. Eén van de andere karpervissers vist op de Maas, die heeft gedurende een nacht de hengels ingedraaid, die kon ze alle drie niet tegelijk in het water houden. Gedurende de daarop twee volgende weken begon hij zelfs diverse karpers te dubbelen. Die zaten dus vol op het aas. O ja, deze testboilie komt voorlopig nog niet op de markt. Arjan wil eerst het voorjaar en zomer van 2018 afwachten om te kijken of de successen geen incidenten zijn, maar dat de boilie structureel beter is dan ander aas. Wordt vervolgd.
Afgelopen week is de daling van de lucht- en dus ook watertemperatuur ingezet. Dat betekent ook dat de stofwisseling van de karpers minder zal worden. Ik moet daar dan wel rekening mee houden en minder gaan voeren. Dus deze week twee keer gevoerd maar wel met een dag er tussen. Ook heb ik maar in totaal 3 tot 4 kilo gevoerd. Zoals gewoonlijk flink verspreid en nu maar hopen op het beste. O ja, ik heb met een mix gevoerd van 16 en 20 millimeter RobinRedFish boilies in combinatie de speciale Liver Complex boilies in de maten 14, 16, 20 en 24 millimeter, die ook nog variabel in ronde en dumbell vormen.
Het is vandaag nog net 12 graden. Aan het begin van de middag de spullen verzamelt en de boot beladen. Gewoonlijke ritueel van een stukje rijden, boottraileren en naar de voerstek varen. Rond kwart over 3 kan ik de eerste hengel inwerpen, de tweede volgt snel en binnen 10 minuten ligt ook hengel 3 in positie. Ik voer daarover heen een halve kilo mix van verschillende boilies en formaten. Het wachten kan daarna beginnen.
Ik maak gebruik van de stille uren door wat aasvissen voor deze winter te vangen. Ik moet de plek even op gang helpen en door daarna om de paar minuten een beetje voer te strooien, kan ik in korte tijd een aantal mooie voorns en brasems vangen die ik thuis (dood) in de vriezer kan stoppen. Ik ben bezig om de vaste stok op te ruimen als de rechter hengel een aanbeet signaleert. Hengel van de steunen en aanslaan. De dril is niet spannend en binnen een minuut heb ik een schubkarper van 62 centimeter en exact 10 pond op de onthaakmat te liggen. De haak zit in de mondhoek gepositioneerd. Niet helemaal de plek waar ik de haak het liefst zie zitten, maar vooruit, binnen is binnen.
Anderhalf uur later is het weer raak. Ditmaal is het de linker hengel die een aanbeet signaleert. Nu ondervind ik wat meer weerstand. Onder de hengeltop gaat de schubkarper nog flink tekeer maar binnen 3 minuten heeft hij het trekspel verloren. Ik kan daarna noteren: 68 centimeter en 12 pond exact. Zo zie je bijna geen schubkarper op de mat, nu heb ik in korte tijd twee op de onthaakmat gehad.
Als ik alles weer gepositioneerd heb, kan ik even rustig koffie drinken. De temperatuur daalt lichtjes en blijft steken rond de 8 graden. De watertemperatuur is nog 10,8 graden. Desondanks toch weer 2 karpers die op het aas zitten. De wind waait zachtjes uit het zuiden met een kracht 1 en zorgt voor een lichte kabel op het water. Tegen 23.00 uur trekt de hemel verder open en zijn de sterren goed zichtbaar. De volle maan schijnt ten volle waardoor ik het wateroppervlakte nog beter in de gaten kan houden.
Als ik wat over het water sta te turen, krijg ik fluiter op de middelste hengel. Na de aanslag trekt de karper een metertje lijn van de spoel en scheert naar links. Daarna kan ik hem naar mij toe pompen en uiteindelijk beperkt de dril zich tot enkele uitvallen onder de top. Na een minuut of twee heb ik de karper in het schepnet en kan ik die binnenboord hijsen. Op de onthaakmat constateer ik dat de haak perfect achter de onderlip zit en kan de haak met daaraan de showman met enige moeite verwijderen. De schubkarper blijkt 73 centimeter lang en 16 pond en 1 ons zwaar. Ik maak snel een paar foto’s en zet de schub daarna terug in zijn biotoop. Hengel weer in orde maken, PVA kous met verkruimelde en halve boilies erin en ik kan het zaakje weer naar de vangend plek inwerpen.
Half uurtje schuif ik de slaapzak in. Even daarvoor de blaas geleegd en geconstateerd dat de hemel verder opentrekt en dat het wat heiig aan het worden is. Tot nu toe 3 schubs op de mat gehad. Toch wel lekker dat het zo soepeltjes verloopt. Het formaat valt wat tegen maar gezien de omstandigheden en de temperatuur van het water ben ik dik tevreden. Ten opzichte van de vorige keer ben ik weer een stuk opgeschoven qua stek. Ik lig nu met de karperboot zo’n 50 meter naar links. Elke week schuif ik een stukje op omdat ik heb gemerkt dat de buitenste hengel steeds de meeste aanbeten genereert. Als ik op de stek zou zijn gebleven waar ik een paar weken geleden ben begonnen en goed heb gevangen, dan had ik zeker geen garantie dat het door zou blijven lopen. Mijn gevoel zegt me om elke week een stukje op te schuiven totdat ik midden in de het gebied zal zitten waar blijkbaar het gros van de vissen zich ophouden. Klinkt plausibel, maar garanties zijn er niet. Tot nu toe pakt het verkassen wel goed uit. Ik ben dan ook benieuwd wat de komende uren gaat brengen.
Terwijl ik mijn gedachten over de voorgaande weken laat gaan, krijg ik weer een aanbeet op de linker hengel. Na de aanslag met wat meer weerstand dan de vorige vissen en ik kan me een paar minuten uitleven. Toch komt ook deze vis snel bij de karperboot en blijft het gevecht beperkt tot uithalen onder de top. Ik laat de karper uitrazen en 3 minuten later ligt ook deze schubkarper uitgeteld op de mat. De Nash Fang maat 6 zit perfect achter de onderlip. Deze haakjes zijn vlijmscherp en haken als de beste. Jammer dat ze zo duur zijn. De schubkarper blijkt 81 centimeter lang te zijn en exact 20 pond zwaar. Die gaat voor een paar uurtjes de retainer in voor een ochtendsessie voor de camera’s.
Ik krijg daarna 2 uurtjes om wat te maffen voordat dezelfde linker hengel weer een aanbeet registreert. Aangezien ik een pak kleren aan heb, kom ik wat minder vlotjes de slaapzak uit dan ik normaliter doe. Ook nu weer na de aanslag even wat trekwerk en daarna vlotjes meekomen. De drills zijn bijna een kopie van elkaar en ik vermoed wederom met een schubkarper van doen te hebben. Twee minuten later wordt die gedachte bevestigd. Op de onthaakmat ligt een schubkarper van 78 centimeter en 17 pond en 3 ons. Even op de foto en snel weer terug. De 20 millimeter boilie met daarin een staafje kurk levert nog steeds vissen op. Het gaat lekker zo.
Als ik de slaapzak opzoek, kan ik maar slecht in slaap komen. De hersenen malen teveel en ik merk dat de werkdruk door de week me parten gaat spelen. Ik werk nu 7 maanden bij het bedrijf en 10 tot 11 uren per dag om het werk weg te krijgen. Dat is voor een korte periode niet erg; dat kan ik makkelijk handelen. Alleen nu blijkt dat de batterij leeg is geraakt en dat zelfs het vissen die batterij niet volledig geladen krijgt. Met die constatering neem ik mij voor om de eerste werkdag na dit weekend maar eens het gesprek met mijn leidinggevende aan te gaan. Dan wordt het kiezen of delen. Zo gaan we in ieder geval niet verder.
Kwart over 6 loopt de middelste hengel weer af. Het gaat maar door. Terwijl ik de karper sta te drillen, valt mij op dat de wind is aangetrokken en dat de bewolking weer volledig terug is. De dril stelt wederom niet zoveel voor. Op de onthaakmat ligt een schubkarper van 66 centimeter en 10 pond en 4 ons. Als ik de bek inspecteer om de haak te verwijderen, blijkt dat die al los is en ergens in het schepnet vast zit. Een mazzeltje dus. Zonder geluk vaart niemand wel.
Binnen het uur meldt de volgende karper zich. Ditmaal op de rechter hengel. Het gaat nu wat sneller allemaal. Een paar minuten later ligt ook nu een schubkarper op de mat. Ik krijg nauwelijks tijd de vis te onthaken, te meten en te wegen want de middelste hengel meldt zich dat een karper zich aan de haak heeft geprikt. Ik zet de schub snel overboord en pak de middelste hengel op. Ik voel meteen dat het om een beter exemplaar gaat en die trekt een paar meter van de spoel om daarna koers te zetten naar rechts. Ik probeer daarna lijn te winnen, maar dat lukt niet. Niet veel later heb ik in de gaten wat de karper van plan is. Die koerst rechtsreeks naar een overhangende boom. Code Rood! Ik voer meteen de spanning op en kan een paar meter lijn pakken. Helaas kan ik niet vermijden dat de karper zijn doel bereikt en zie ik de lijn de takken in verdwijnen. Ik voer de druk maximaal op en zie tussen de takken een grote kolk ontstaan. Zowaar komt de vis beetje bij beetje mee. Het lukt me zelfs om de karper uit de takken te krijgen, maar tegelijkertijd doet het volgende probleem zich op. Een open rietkraag. De karper ziet dat blijkbaar ook en met een laatste krachtinspanning boort deze zich in de rieten. Ook nu weer voer ik de spanning maximaal op en trek voorzichtig maar wel gedecideerd de hengel volledig krom. Ik voel een beetje beweging maar daarna zit de boel vast. Shit! Ik besluit hetzelfde trucje als de vorige keer uit te halen. Hengel flink op spanning en op de steunen leggen. Dan maar wachten wat er gebeurd. Leidt het tot niets dan aan het einde van de sessie er met de boot heen varen.
Omdat de actie vlot achter elkaar kwam, heb ik van de schubkarper geen foto kunnen maken ondanks dat het toch wel een mooie exemplaar was. Rest mij dan alleen nog maar de gegevens in mijn logboek te monteren. Schubkarper 70 centimeter en 16 pond en 1 ons. Ik maak de hengel weer in orde en smijt het hele zaakje weer in de richting van waar de aanbeten vandaan komen. Ik schuif daarna de slaapzak in en ik hoop nog een uur of wat te kunnen slapen. Helaas want binnen een half uur loopt de volgende af. Gekkenhuis! De linker hengel is de veroorzaker van de fluittoon die uit de beetmelder komt. Vrij vlot heb ik de gehaakte karper op de onthaakmat te liggen. Gezien het formaat ook wel logisch. Even later zet ik de schubkarper terug zonder dat ik die heb gemeten of gewogen. Ik schat zo in dat die zo’n 70 centimeter lang is en zo’n 12 pond zwaar. Het zal allemaal wel. Daarna zet ik de camera’s klaar en fotografeer de grotere schub van een paar uren eerder. Klusje is zo gepiept en kan ik de spullen weer opruimen.
Het blijft een tijdje rustig en ik kan een uurtje de ogen dicht doen. De hengel die onder behoorlijke spanning op de steunen ligt, geeft nog geen indicatie dat er wat aan de andere kant van de lijn wat gebeurd. Ik vrees dan ook dat de karper allang is verdwenen. Maar ja, dat dacht ik de vorige keer ook. Bleek de karper er echt nog wel aan te hangen. Tegen de tijd dat ik wil opruimen, loopt een hengel nog een keer af. Wederom een schubkarper van ongeveer hetzelfde formaat als de vorige. Omdat het de laatste karper van de sessie is, schiet ik nog een paar foto’s van de vis. Leuk voor later.
Als ik de spullen heb opgeruimd, vaar ik voorzichtig naar de rietkraag waar de lijn naartoe loopt. Als ik de boot eenmaal goed heb gepositioneerd, steek ik een steekstok in het water en leg de boot vast. Daarna de lijn voor de hengeltop volgen. De lijn loopt net naast de boot naar een rietpol. Als ik voorzichtig begin te trekken, zie ik net onder het wateroppervlakte de lijn om een aantal rieten gedraaid zitten en zie ik dat de haak met daaraan een snowman in een rietstengel vastzitten. Helaas is de karper dus gevlogen. Ik trek de boel los en ruim ook de laatste hengel op.
Als ik een half uur later naar de trailerhelling vaar, zet ik alles even op een rijtje. Tien vissen gehaakt en 9 gevangen. Bijzondere is wel dat ik in den regel veel spiegels vang, maar dat het nu alleen maar schubkarpers zijn wat de klok slaat. Hoe kan dat? Een antwoord is moeilijk te geven. Er zijn diverse mogelijkheden die als redenen zouden kunnen gaan gelden. Persoonlijk denk ik dat de hoeveelheid boilies en nog meer het soort boilies een bepalende factor is geweest. Ik heb al eens eerder in een blog geschreven dat schubkarpers en spiegelkarpers een andere voedsel voorkeur hebben. De RobinRedFish boilies waar ik altijd mee vis, zijn niet de standaard RRF die normaliter door Arjan worden geleverd. Ik laat die speciaal aanpassen aan mijn wensen. Er zit bijvoorbeeld meer RobinRed in en ook laat ik Arjan flink tekeer gaan met de zoetstoffen. Dus de basis is kruidig en zoet. De spiegelkarpers van afgelopen 2 seizoenen heb ik op dat aas gevangen. Betekent natuurlijk wel een kleine opslag ten opzichte van de gangbare prijs, maar dat betaal ik graag als het me meer vissen oplevert. Nu ik met een afwijkende Liver Complex boilie vis, zijn het de schubkarpers die de boventoon voeren. Oké, het formaat is niet hetgeen waar je voor vist, maar het zegt wel iets. Daarnaast toont het ook aan dat er nog voldoende schubkarpers op de Friese Boezem zwemmen. Je moet ze wel even vangen.
Is bovenstaande te bewijzen? Nou nee, niet direct. Ik beweer niet dat dit de reden is. Het zou de reden kunnen zijn. Echt bewijzen kan ik (nog) niet. Ik heb me wel voorgenomen om mijn aaskeuze voor volgend jaar te veranderen. Dat betekent niet dat ik de RRF bollen laat vallen en definitief overschakel naar de LC boilies. Ik wil komend voorjaar en het eerste deel van de zomer gebruiken om te kijken of het verschil wat nu blijkbaar aan de orde is, te staven aan de vangsten die ik nog ga maken. Dan is er pas wat zinnigs over te zeggen. En om eerlijk te zijn, ben ik best wel nieuwsgierig. Ik zal er waarschijnlijk geen fluit meer of minder om vangen. Of misschien toch wel. Ach, wat maakt het uit. Over een jaartje weet ik meer. In ieder geval een onderwerp om in een blog nog eens over uit te weiden.
