28 Maart 2017

Hoewel ik in eerste instantie van plan was om twee dagen na de vorige sessie door te gaan, heb ik besloten om even pas op de plaats te maken. Ten eerste omdat het weer zou gaan veranderen en ten tweede omdat ik de batterij opnieuw moet opladen en dus andere dingen wilde gaan doen. Om met het eerste te beginnen, de wind draaide naar het noordoosten-oosten en bracht warme lucht ons land binnen. Overdag liep de luchttemperatuur op tot bijna 18 en 20 graden. Je zou dan kunnen concluderen dat de watertemperatuur evenredig hard zou gaan oplopen. Helaas, met deze windrichting bleken de nachten erg koud. Zelfs twee nachten met vorst aan de grond. Wat overdag werd opgewarmd, koelde gedurende de nacht weer af. Met dat gegeven heb ik besloten om twee dagen niet te voeren en pas daarna weer aan de slag te gaan.

Ook over de huidige stek was ik niet tevreden. Door de (on)diepte van de stek en de koude wind, is deze stek te onderhevig aan schommelingen in de watertemperatuur. Het diepere water zou in dit geval een betere optie zijn, al wil ik niet dieper vissen dan 1,5 meter omdat ik wel wil profiteren van de eerste positieve effecten van de stijging van de dagtemperaturen. Daarnaast gaven de weersvoorspellingen aan dat na een paar dagen noordoostenwind deze zou gaan draaien naar west-zuidwest waardoor de nachttemperaturen ook hoger zouden worden.

Drie dagen geleden ben ik gestart met het opbouwen van een nieuwe voerplek. Dit keer bij een kom die wat dieper is dan het omliggende water en waar de bodem iets harder is, zij het wel dat deze onregelmatig is. Eerste dag 1,5 kg, tweede dag 2 kg en de derde 2,5 kg 16 millimeter RRF boilies gevoerd. En dan ook nog van wijdverspreid naar geconcentreerd. Ik heb geen flauw idee of het zal werken, maar mijn gevoel zegt dat als er karpers rondscharrelen, dat ze zeker aan het vreten slaan.

Zoals gezegd was het overdag prachtig weer. De natuur werd dan ook nu erg snel wakker en de vogels zag ik al met takjes vliegen, dus de eerste nesten zijn in aanbouw. De lente lijkt nu echt begonnen. Ik hoop dat hetzelfde geldt voor onze bebaarde vrienden. Op Facebook vliegen de eerste vissen iedereen al om de oren, maar dat is natuurlijk wel een vertekend beeld. Ten eerste worden de meeste vangsten gedaan op merendeel kleine afgesloten wateren en ten tweede is het optellen van individuele vangsten. Hoe dan ook het geeft de burger moed.

Vanmiddag op tijd de boot klaargemaakt en daarna de boot weer getrailerd. Tijdens de 40 minuten dat ik onderweg ben naar de voerstek, kom ik de eerste recreatieboot tegen. Het is prachtig weer en vandaag heb ik voor het eerst dit jaar in T-shirt rondgelopen. Uit de wind was het net te doen. Het kwik tikt de 18 graden aan en op de zonzijde zonder wind is het ver boven de 20 graden. Als ik niet beter wist, zou ik denken dat we al eind april zijn. Gelukkig is het nog niet zover. Overigens is de watertemperatuur nog maar 13,2 graden. Wel 5 graden hoger dan een week geleden. Ik ben dan ook benieuwd welk effect dat heeft op het aasgedrag van de karpers.

Net na vier uur kan ik de eerste hengel ingooien. Ik heb besloten om in een diagonaal te vissen. Van rechts onder de eigen kant naar driekwart van het midden. Op die manier hoop ik de karpers te onderscheppen. Half uurtje later liggen alle drie de stokken op de gewenste plekken. Twee handjes bollen per hengel er verspreid omheen gevoerd en het wachten kan beginnen.

SONY DSC

Ik laat de kap van de boot naar beneden en geniet van het prachtige weer. De wind waait met een kracht 3 uit het zuidwesten en de bewolking is te verwaarlozen. Het zonnetje brandt volop en ik heb het prima naar mijn zin. Ik hou continue het wateroppervlak in het oog op tekenen van leven van vissen. Gisteravond na de laatste voerbeurt ben ik een half uurtje blijven hangen en toen viel me op dat er veel activiteit van vis aan de oppervlakte was waar te nemen. Weliswaar alleen maar van voorn en brasem, maar het is wel een teken dat de vissen wakker zijn geworden. Goed voor de motivatie!

Binnen een uur krijg ik twee piepen op de middelste hengel en ik zie de waker zakken. Ik pak de hengel op, draai de slip wat strakker en sla aan. Hangen! De hengel wordt meteen naar beneden getrokken en even tikt de slip. Daarna zet de karper koers naar rechts en tracht ik lijn te winnen. Dat gaat niet allemaal zo makkelijk als ik zou willen. Puur op gewicht blijft de vis naar rechts scheren. Daar staat een rietkraag met losse biezen en ik wil niet dat die daar inzwemt. Dus druk erop houden. Uiteindelijk lukt het me toch om wat lijn te winnen en net voordat de karper de rietkraag bereikt, keert deze om. Dat geeft mij meteen de mogelijkheid om lijn te winnen. Beetje bij beetje kan ik de karper naar de boot loodsen. En als ik de karper onder de hengeltop heb en de karper voor het eerst zich laat zien, zie ik in het licht heldere water dat ik met een prachtige spiegel van doen heb. Grote schubben op de rechterflank en ook nog in een rij. Daarna spant de vis de spieren aan en doet een flinke uitlooppoging. De slip begint te ratelen en ik zet deze wat losser om de druk op de haak niet te groot te houden. Ik wil deze absoluut niet verspelen. Sowieso geen enkele vis, maar deze spiegel heb ik nu eenmaal gezien en is voor mij een hoofdprijs.

SONY DSCNa nog enkele uitvallen weet ik eindelijk de spiegel het net in te loodsen. Ik laat een kleine vreugdekreet over het water klinken. Hoppa, die is binnen! In alle rust zet ik alles klaar terwijl de vis even mag bijkomen in het landingsnet. Vijf minuten later heb ik de camera’s opgesteld en kan ik de karper binnenboord hijsen. De haak zit de rechts in de onderlip maar niet zo stevig vast als ik had gewild. Ik ben dan ook blij dat ik in de laatste fase van de dril de slip wat losser heb gezet. Het meten en wegen leveren de volgende gegevens op: 75 centimeter en 20 pond en 2 ons. Perfect. Even poseren voor beide camera’s, de visegels die her en der op de vis zitten verwijderen en laat deze schoonheid weer in zijn/haar vertrouwde omgeving zwemmen. Prachtig!

Tien minuten later heb ik alle spullen weer in orde en ligt de middelste hengel weer op de plek waar de spiegel de vergissing beging. Ik gedachten herbeleef ik de aanbeet en dril weer en kijk een tijdje naar het schermpje op de fotocamera waar ik de plaatjes aanschouw die ik van mezelf en de spiegel heb genomen. Het lijkt bijna wel een rijen karper, maar de rij schubben wordt onderbroken door enkele schubloze plekken. Dus geen echte rijen, helaas. Ik besef meteen ook dat de eerste aanbeet wel heel snel kwam en ik hoop ook dat het niet de laatste van deze sessie is.

Tegen 7 uur drijven er wolken binnen en is het tegen zonsondergang geheel bewolkt. Ook zakt de temperatuur en wordt het minder aangenaam. Ik trek daarom de kap omhoog en tref de eerste voorbereidingen voor de nacht. Rond half 9 trekt de hemel het weer open en zijn enkele sterren duidelijk zichtbaar. Later op de avond trekt de wind ook wat aan. Tegen elven trekt het weer volledig dicht.

Ik hoop op een snelle tweede aanbeet. Die blijft helaas uit en vermaak ik mij gedurende de loze uren met het luisteren naar de radio. Het Nederlands elftal voetbalt een vriendschappelijke wedstrijd tegen Italië. Afgelopen zaterdag volledig afgedroogd door Bulgarije en nu tegen het sterrenteam van Italië. Nederland verliest (zoals verwacht) met 1-2 van Italië. Niet dat ik een voetbalfanaat ben, maar een beetje chauvinistisch ben ik wel. Maar goed, het helpt om de stille uurtjes wat makkelijker door te komen.

Rond half 1 duik ik de slaapzak in. Ik hoop dat de tweede aanbeet niet lang op zich zal laten wachten. Hoe dan ook het blijft vissen en gezien de ervaringen van afgelopen weken, kan het zo maar zijn dat het bij die ene karper blijft. Het zou niet de eerste keer zijn. Toch vermoed ik dat er meer vissen actief zijn. Het kan toch niet zo zijn dat deze spiegel de enige is die alle bollen afgelopen dagen heeft op lopen ruimen? Daar geloof ik niks van.

SONY DSCIk lig net in dromenland als tien voor twee de beetmelder een zakker registreert op de middelste hengel. Een paar seconden later sta ik met een kromme hengel in de handen, maar ik voel direct dat het geen groot exemplaar is want ik kan de karper vanaf het begin makkelijk naar de boot dirigeren. Vlakbij de boot begint het gevecht pas echt. De karper trekt af en toe een metertje lijn van de spoel en zoekt duidelijk naar een uitweg. Die vindt ie niet en niet veel later heb ik een mooie schubkarper op de mat. De haak zit bijna op exact dezelfde plek als bij de vorige karper en ik hoef niet veel moeite te doen om de haak los te tikken. Snel meten, wegen en een paar foto’s om daarna weer in zijn vertrouwde omgeving te worden losgelaten. Niet veel later noteer ik de gegevens in mijn bekende logboek: Schubkarper 73 centimeter en 14 pond en 4 ons. Plus uiteraard alle details van de onderlijn, aasmontage en positie van de haak. Daarna maak ik de hengel weer in orde en gooi deze weer naar de vangende plek. Paar handjes bollen erom heen en ik kan weer de slaapzak in met de hoop op een volgende aanbeet.

SONY DSCIk lig lekker warm in de slaapzak of ik hoor de wind behoorlijk aantrekken naar windkracht 4. Er ontstaan redelijke golven en de boot komt ook wat in beweging. Niet dat het erg is want ik hou wel van wat wind over het water. Het zet meestal de karpers wel aan tot azen. Daarnaast als het een warme wind betreft, heeft het de nodige invloed op de watertemperatuur. Alleen betreft het nu geen warme wind; het lijkt me knap fris. En terwijl ik dit overdenk, krijg ik een stotterende aanbeet op de rechter hengel. Uit de slaapzak, sloffen aan en de hengel van de steunen rossen. Ik krijg direct contact met de karper, maar ook nu kan ik de vis redelijk makkelijk naar de boot pompen. Daar vindt het eigenlijke touwtrek gebeuren plaats die ik na een minuutje win. Het blijkt een kleinere schubkarper te zijn van 62 centimeter en 10 pond en 1 ons. De Wide Gape maat 6 zit perfect achter de onderlip. Die was dus nooit losgekomen. Even snel een plaatje maken en gauw terug het water in. Onderlijnmontage controleren en het hele zaakje terug naar de plek waar ik ‘m wil hebben.

Twee uurtjes later word ik wakker vanwege het feit dat de wind verder aantrekt en is gedraaid naar het Zuidwesten. Door de rukwinden (kracht 5)staat de kap af en toe te schudden. Niet dat ik bang ben dat de kap het zal begeven, nee, ik vermoed dat de verandering van de windrichting zal betekenen dat de eerste buien zullen arriveren. En niet veel later hoor ik de eerste druppen op het doek van de kap landen. Door het monotone getik val ik daarna weer diep in slaap.

Het blijft de gehele ochtend regenen. Af en toe word ik even wakker om daarna weer verder te dommelen. Tegen half elf heb ik de slaap uit en verlaat de warme slaapzak. Het regent nog steeds stevig. Ik heb niet veel zin om in deze regenbuien de spullen in te pakken en raadpleeg de weerapp. Die geeft aan dat rond twaalven het zal ophouden met regenen en dat het twee uurtjes droog zal blijven. Perfect want dat geeft me de tijd om droog thuis te komen. Ik maak van de tussentijd gebruik om 3 kilo bollen verspreid over de stek te voeren. Per slot van rekening zijn op deze stek de vissen actief en heeft de keuze om van stek te veranderen goed uitgepakt. Ik verwacht dat er meer ka(r)pers op de kust zijn en dat er dus meer vissen op het voer zitten. Het ijzer smeden als het heet is, al moet ik wel oppassen dat ik niet meteen de stek om zeep help door teveel te strooien. De praktijk zal het moeten uitwijzen.

Tegen half één is het droog en kan ik de spullen opruimen. Als ik net een paar honderd meter heb gevaren, gaan de hemelsluizen wederom open. In de plenzende regen vaar ik terug naar de trailerhelling. Blij ben ik niet met de foutieve voorspellingen en de hoop nattigheid. Aan de andere kant deert het me ook niet. Ik heb 3 karpers kunnen vangen en dat is al heel wat meer dan de voorgaande sessies. Ik moet nu alleen proberen het momentum aan mijn zijde te houden. Morgen nog een keer voeren en dan weer een nacht er tegenaan. Ik ben heel benieuwd.