Afgelopen weekend heb ik de hengels niet aangeraakt. Ik had een drukke eerste werkweek achter de rug waarbij ik 10 uren per dag aan het werk was. Dan is sowieso ’s avonds de puf er een beetje uit en ook het weer speelde een rol in mijn beslissing om niet te gaan vissen. Koude noordwestenwind en ook nog nachtvorsten. Wie toen heeft gevist, weet dus ook dat het een kansloze missie is geweest. Zonde van de tijd en geld. Ik heb die zaterdag maar mijn tijd besteed aan mijn andere hobby. Goed voor de afwisseling als je twee hobby’s hebt en dus kunt switchen.
Deze week Koningsdag en een verplichte ADV-dag erachter aan geplakt. Ik had eerst de intentie om twee nachten achter elkaar te gaan vissen. Annette vond dat een minder goed idee. Dus de twee nachten gereduceerd naar één nacht. En ter voorbereiding twee dagen gevoerd. Niet zo heel veel per voerbeurt en ik denk dat ik ongeveer 1 en 1,5 kg per keer heb gevoerd.
Dit keer heb ik besloten om het eens anders te doen. De boot blijft thuis en ik ga vanaf de kant vissen. Dat betekent dat ik een flink eind met de kruiwagen met daarop alle spullen door het weiland moet ploeteren. Nu heb ik dat ding al een paar jaar en nog nooit gebruikt. Ik heb in het verleden wel eerder van die kruiwagens gehad, maar die bevielen me voor geen meter. Toch is deze kruiwagen die ik heb één van de beste die er is (dat beweren diverse karpervissers). Om niet voor verrassingen te komen te staan eerst thuis dat ding maar eens in elkaar gezet en beladen met de spullen. Kijken wat de beste methode is. Dat was maar goed ook want ik was bijna mijn plu vergeten mee te nemen. Een goede voorbereiding is het halve werk, zegt men.
Vanmiddag alle zooi in de auto gestopt en naar de stek gereden. Auto uitladen en alle spullen op de kruiwagen. Omdat ik de auto niet langs de weg kan laten staan (er zijn vaker auto’s in de nacht opengebroken), neemt Annette de auto mee terug naar huis. Wel zo makkelijk zo’n breng- en haalservice. Kan ik daarna op mijn gemakje naar de stek kruien. Nou, dat bleek toch erg tegen te vallen. Ten eerste is het weiland waar ik door moet, niet vlak en heeft natuurlijk al helemaal geen waterpas gelegd grindpad zoals dat in Engeland op de wateren aldaar is. Het weiland ligt vol met kuilen en hobbels. Daarnaast is zo’n brede band met profiel eerder een last dan een lust. In de 400 meter die ik moet overbruggen, ga ik twee keer fysiek kapot. Het is een drama om de kruiwagen door de kuilen te duwen en als er kluiten voor het wiel liggen, moet ik alle kracht aanwenden om de kruiwagen erover heen te krijgen. En dan nog dreigt de kruiwagen om te kiepen als bepaalde gedeelten scheef lopen. Halverwege ben ik het zat en haal de helft van de spullen eraf. Dat betekent dat ik drie keer dezelfde route moet lopen. Hoezo karpervissen ontspannend.
Kwartiertje later heb ik al mijn visspullen op de stek te liggen. Ik zweet me kapot en trek eerst een extra jas aan om te voorkomen dat ik op de koude westenwind ga verkleumen. Daarna snel de paraplu opzetten en inrichten. Aansluitend maak ik de hengels in orde. De buitenste hengels heb ik vlot op de gewenste plekken te liggen, maar de middelste wordt door de straffe wind uit koers gedrukt. Dus indraaien, onderlijn drogen en er een nieuwe PVAkous eraan hangen. De tweede poging slaagt wel en even later voer ik nog een paar handen verspreid over de drie plekken.
Omdat het toch wel verdomde koud aanvoelt, zit ik niet veel later al in mijn winter outfit. Omdat ik nog steeds een nat T-shirtje heb van de inspanningen om op de stek te komen, is het oppassen geblazen. Een verkoudheid is zo opgelopen. Ik hoor in mijn omgeving dat er diverse mensen snotverkouden zijn, mede door de slechte voorjaar. We hebben zon nodig!
Tegen het einde van de middag is de luchttemperatuur gezakt naar 7 graden. De wind waait uit het westen, eerst met een kracht 3 maar later neemt deze af. De watertemperatuur is net boven de 10 graden. Het is zwaar bewolkt en af en toe laat het zonnetje zich zien. Ik heb geen invloed op de weersomstandigheden en wacht rustig af op de dingen die komen gaan.
Rond negen uur neemt de wind verder af en spettert het af en toe met wat regendruppels. Ondanks de ongunstige weersomstandigheden, zie ik her en der activiteiten van vissen aan de oppervlakte. Voor zover ik kan zien zijn het brasems. Hoewel ik natuurlijk liever karperstaarten aan de oppervlakte zie wapperen, is het wel een goed teken dat er vissen actief zijn. De karpers zijn nooit ver weg. Niet veel later krijg ik wel eens een piep op de linker hengel. Omdat ik schuivend vis, signaleert de beetmelder dat een brasem aan de boilie zit te trekken. Ik ben dan ook benieuwd en licht optimistisch over mijn kansen op een karperaanbeet.
Tegen half twaalf gaan de hemelsluizen open. De regen komt met bakken naar beneden. Een uurtje later wordt het droog en zowaar trekt het wolkendek open en zijn de sterren zichtbaar. Door de nattigheid en het opentrekken van het wolkendek, daalt de temperatuur als een baksteen naar een graad of 3. Ik besef meteen ook dat mijn kansen op deze ondiepe stek zijn verkeken. Niet veel later draait de wind naar het noorden en dan is het mij wel duidelijk. Dan maar van een nood een deugd maken: de slaapzak in en LLM’n (Lekker Lang Maffen). En zo geschiedde.
Na acht uur word ik wakker. Een flauw zonnetje staat op de opening van de plu te schijnen en zowaar voelt het een stuk aangenamer aan. De wakers hangen nog even troosteloos erbij als de avond ervoor. Ondertussen zijn de zwaluwen erg actief en ik vermaak me wat met hun vliegcapriolen en getwitter. Vlak boven het wateroppervlak scherend vangen ze hun ontbijt van deze nieuwe dag. En zo te zien zijn ze er verdomd bedreven in.
Tegen tien uur ben ik het helemaal zat en ruim de spullen op. Daarna onderneem ik voor de tweede keer binnen 18 uren de marteltocht. Als ik eindelijk op het pickuppoint sta en Annette bel om mij op te komen halen, sta ik bijna te kokhalzen van de inspanning. Ik steek fysiek niet slecht in elkaar, maar dit is toch echt teveel van het goede. De volgende keer gewoon maar weer met de boot of de spullen downscalen want dit is echt geen doen. Half uurtje later ben ik thuis. Spullen opruimen en dan beginnen aan de weekendklusjes. Jippie (NOT).
