Omdat er prachtig weer is voorspeld, view heb ik een halve vrije dag opgenomen. Ik wil een paar uurtjes op het grote water trollen en genieten van het mooie weer. Helaas blijkt bij aankomst bij de trailerhelling dat meer roofvissers hetzelfde plan hebben getrokken want het is weer een drukte van jewelste. Dat belooft niet veel goeds. Er waren twee jonge gasten voor mij, maar lieten me voorgaan. Ze hadden een nieuwe boot, motor en trailer onlangs aangeschaft en dit was hun eerste keer een testsessie dus. Dat ze nog niet heel ervaren waren, bleek ook wel want als je de auto met trailer achteruit rijdt de scheve helling af, dan is het wel handig dat je van tevoren de spanbanden eraf haalt. Anders kun je draaien aan de lier totdat ie leeg is, maar de boot blijft steevast op de trailer liggen. Ze probeerden nog de spanband los te krijgen, maar daar stond teveel spanning op. Dus er maar uitrijden. Pech voor hen was dat de volgende boot met roofvissers stonden te wachten en graag hun boten te water wilden laten. Ook mochten die nu eerst waardoor – naar het later bleek – die twee gasten ondanks hun vroege aanwezigheid een uur later op weg waren dan ze vermoedelijk hadden gepland.
Ik had stille hoop dat de snoeken met dit mooie weer vraatzuchtig zouden zijn. Het bleef bij hoop. Pas na anderhalf uur varen wist ik in een haventje een snoekje te verschalken op een firetiger van Timbertiger. Vis is vis en toch eventjes een fotootje gemaakt van de vangst. Per slot van rekening weet je het nooit en is het de enigste vis van deze dag.
Sommige stukken diverse keren bevist. Dit leverde helaas ook geen actie op. Uiteindelijk besloten om maar meer de geul op te zoeken. Dat resulteerde na een uurtje in een tweede – zij het kleine – snoek op. Ondertussen hoorde ik van de collega roofvissers dat zij nog niets wisten te vangen. Dus de conclusie was dat ik het gezien de omstandigheden nog niet zo slecht deed. Niet veel later wist ik snoek nummer drie binnen te harken en kon wel een broertje of zusje van de andere twee zijn.
Een minuut of tien later zag ik de lijn van de bijhengel slap vallen en daarna weer opspannen. Ik dacht aan een beet, maar nadat de plug aan de oppervlakte verscheen, leek mij meer dat er vuil aan de dreggen hing waardoor de plug naar de oppervlakte werd gestuurd. Bij het indraaien van de bijhengel bleek iets anders aan de hand. Een zoetwaterkreeft had de plug in het voorbij gaan gegrepen en hield deze angstvallig vast. Blijkbaar beviel dit snelle vervoermiddel de kreeft wel want ik kreeg ‘m met geen mogelijkheid los. Dan maar de plug met een harde klap op het water slaan. Dat werd meneer de zoetwaterkreeft teveel en liet hij uiteindelijk los. Ik had dit nog nooit eerder meegemaakt. Erg grappig en als karpervisser helemaal in mijn nopjes. Aangezien karpers dol op deze beestjes zijn, en de Franse karpers megagroot worden op een dieet van zoetwaterkreeften, belooft dat wat voor de toekomst.
Onderweg naar de trailerhelling kwam ik nog een andere roofvisboot tegen die ik al een tijdje op een bepaalde plek steeds heen en weer zag varen. Dat bleek een reden te hebben. Ze wisten mij te melden dat ze daar – zij het met de nodige moeite – vijf snoeken hadden weten te verleiden. Gingen zij in ieder geval niet snoekloos naar huis. Niet veel later lag mijn boot weer op de trailer en reed ik naar huis. Ik had die middag nog wat werk te verzetten voor mijn werkgever. Toch wel lekker om een paar uurtjes te vissen al waren de vangsten niet iets om over naar huis te schrijven. Aan de andere kant moet ik niet klagen. Ik had tenminste actie op de hengels gehad.
