Afgelopen drie dagen twee keer gevoerd met de bekende soorten voer en hoeveelheden. Het weer is aardig verslechterd. Elke dag regen en af en toe een flauw zonnetje. De temperaturen zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Gisteren nog maar net 16 graden, viagra sale vandaag 13 graden. We zijn eind juni en het is dus een slecht voorjaar geweest. Kan het nog slechter?
Tegen vieren ben ik bij de trailerhelling. Ik moet even wachten omdat iemand een waterscooter uit het water moet halen. Daarna is het klusje van traileren en de auto wegzetten gauw geklaard en ben ik onderweg.
Tegen half zes ben ik volledig geïnstalleerd en kan het wachten beginnen. Een kilometer verderop zit Roeland. Met de verrekijker kan ik hem net zien. Hij laat me even later weten dat hij alleen vanavond vist en niet de nacht blijft. Hij hoopt op een snelle aanbeet. Ik ook, ailment maar ik weet ook dat er geen pijl op te trekken is. De ene keer is het aan het begin van de avond raak, dan weer aan het begin van de nacht of zelfs aan het begin van de ochtend. Kortom, gewoon uitzitten.
Halverwege de avond hebben de meerkoeten mijn voerboilies van de linker hengel ontdekt en niet veel later krijg ik een korte zakker op deze hengel. Dat gebeurt tot twee keer toe. Elke keer zie ik dan ook een verbouwereerde meerkoet boven komen. Omdat waarschijnlijk mijn aasaanbieding niet meer tiptop is, vaar ik de hengel opnieuw uit.
Even later zie ik een andere meerkoet op een stuk water waar ik vanavond niet heb gevoerd een boilie van mij opduiken. Die is dus nog van gisteren. Alle bollen van gisteren zijn niet door de karpers opgeruimd. Nu heb ik afgelopen maand dit eerder geconstateerd en kreeg desondanks toch nog een aanbeet. Daar gok ik nu ook op als is deze waarneming niet goed voor de motivatie. Gelukkig blijft het bij die ene boilie en ik vermoed dat het één van de weinige bollen is die is blijven liggen. Het geeft mij verder een indicatie dat ik de hoeveelheid te voeren boilies per dag terug kan schroeven. Dat scheelt weer in de portemonnee.
Tijdens het uitvaren zie ik tot mijn schrik dat door de koude wind de watertemperatuur aan het kelderen is. Was deze aan het eind van de middag nog 16, cialis 4 graden, nu is deze gezakt naar 15,5 graden. De kritische waarde wordt nu bereikt. Ik voel meteen mijn kansen ook slinken. Ik heb nog wel wat visuren voor de boeg dus het kan nog alle kanten op. Maar het geeft te denken.
Ik heb even contact met Cock. Die ouwe baas vist nu hij met pensioen is 7 nachten per week. Hij heeft zijn Nash Groundhog naast de caravan te staan en slaapt daar samen met zijn hond in. Uiteraard liggen de 3 stokken in de vaart achter de caravan. Kan hij het nuttige met het aangename combineren. Hoewel het bij hem ook niet hard loopt, had hij afgelopen nacht wel een schub van een pond of 12. Niet groot maar wel mooi om te vangen. Maar eerlijk is eerlijk, als je 7 nachten per week vist en je vangt gemiddeld één vis per week, dan is het wel schrapen geblazen. Het is trouwens wel grappig dat zo’n verstokte penvisser nu verslaafd is geraakt aan het nachtvissen. Had ik nooit achter hem gezocht. Ik hoop dat zijn inspanningen ooit worden beloond met een prachtige (grote) karper.
Afgelopen dagen wat intensiever contact met Wesley. Hij is druk bezig om een reünie te organiseren voor de deelnemers van de “Oude Rotten”serie van 2013-2014 in Karpermagazine. Zoals het er nu uitziet zijn ze er allemaal: Theo Putjens, Sjef van den Hoven, Marco Kraal, Alijn Danau, Piet Vogel en ik. Daarnaast natuurlijk Wesley, Arnout Terlouw (redacteur) en Rini Groothuis als Godfather van de Nederlandse karperscene. Ook Luc de Baets zal aanwezig zijn omdat hij in de serie één van de kandidaten was maar door omstandigheden moest afhaken.
We gaan vissen op de Surfplas in België. Omdat er een BBQ aangekoppeld zit, verwacht ik niet dat er veel gevist zal worden. Teveel verhalen te vertellen en grappen te maken. Ik kijk er nu al naar uit! Mooie bijkomstigheid is dat Sjef en Luc lang geleden vismaten waren en elkaar uit het oog zijn verloren. De reünie is het moment dat ze elkaar weer zien en gaan spreken. Mooi toch? Ik vermoed dat er vast een uitgebreid verslag in Karpermagazine zal verschijnen. En Wesley kennende ook een filmpje. Precies in de traditie van de “Oude Rotten”serie.
Kwart over tien krijg ik een app van Roeland. Hij heeft net een schub van 10 pond gevangen en weer teruggezet. Ik ben blij voor hem. Hij steekt er net als ik een hoop tijd in en dan is het wel zo fijn dat het karper oplevert. Hij vist daarna een uurtje door om vervolgens de boel in te draaien en naar huis te varen. Zijn rode en witte lamp kan ik op afstand mooi volgen.
Gedurende de nacht blijft het stil. Ik slaap onrustig en tegen zessen ben ik paraat om het water te observeren. Alleen de meerkoeten zijn actief en in een uur tijd weten ze het aas van mijn linker hengel te vinden. Even overweeg ik de hengel in te draaien en te controleren. Maar ik heb eerder meegemaakt dat de karpers zich niets van dat meerkoeten gedoe aantrekken.
Na een half uurtje ben ik zat en duik de slaapzak in. Ik lig nog maar amper of ik krijg een straktrekker op de linker hengel. Even denk ik dat een meerkoet de veroorzaker is, maar het blijkt echt wel een karperaanbeet. Na de aanslag gaat de hengel krom en even tikt de slip. Daarna zwemt de karper in een boog naar links en kan ik relatief makkelijk lijn winnen. Als ik na een minuutje de voorslagknoop zie verschijnen, weet ik dat de vis nog zo’n twintig meter van mij vandaan is. Op hetzelfde moment zet de karper aan en begint de slip weer te tikken. En dan is het in één keer over: losgeschoten! Ik vloek hardgrondig. Er is toch niemand die me hoort. Niet omdat ik denk een mooie vis te hebben verspeeld, nee, puur om het feit dat ik een karper verspeel. Na lang wachten en in slechte omstandigheden een karper haken en dan lossen, tja, dat is niet leuk.
Nadat de frustratie overgaat in rationeel redeneren, kom ik tot de conclusie dat de haakpunt erg bot is geworden door de activiteiten door de kreeften en meerkoeten. Daardoor is de haakpunt gaan ‘lopen’ door de bek en niet voldoende in het vlees doorgedrongen ondanks het stevig doorhalen in de aanslag. Wat dat betreft is het gewoon pech hebben. Aan de andere kant was het toch verstandig geweest om na de meerkoetactiviteit in te draaien en de onderlijn te vervangen. Als ik voorzichtig had uitgevaren, dan had ik de azende karper wellicht niet gestoord. Hoe dan ook, het blijft een theoretische analyse. Ik heb te dealen met wat er is gebeurd.
Ik vaar de hengel opnieuw uit in de hoop een tweede kans te krijgen. Die blijft de daaropvolgende uren uit. Tegen half elf pak ik de spullen in. Ik maak nog een smikkelmix aan en voer die op. Ik ga ervan uit dat de geurspoor de karpers van het grote water naar mijn stek gaat leiden. Dat zal dan de volgende keer moeten blijken.
