21 Juni 2016

Na een dag overgeslagen te hebben, gisteren beide stekken weer voorzien van veel mais en enkele RRF bollen. Het weer was helaas bar en boos. Zuidwestenwind kracht 4 en heel veel plensbuien. Nou ja, buien, het regende continu. Met nog het nodige buiswater erbij toch heel wat litertjes water in de boot verzameld. Je moet er wat voor over hebben.

Vandaag is het prima weer. Als ik halverwege de middag de boot volstouw met de noodzakelijke visspullen, is het zonnig en 23 graden. Zuidwestenwindje kracht 2 tot 3. Aansluitend naar de trailerhelling rijden waar het wederom erg rustig is. Boot te water en auto wegzetten. Vijf minuten later ben ik onderweg en kan ik een uurtje varen voordat ik bij stek twee zal arriveren.

De vaartocht gaat voorspoedig ondanks het feit dat het erg druk op het water met boten is. De vakanties zijn nog niet begonnen, maar dat zou je aan de drukte niet concluderen. Naast de beroepsvaart heel veel recreatievaart. Ik blijf uit de buurt van de drukte vandaan en kies mijn eigen route. Onderweg denk ik na over de vraag of ik stek 1 nog wat van voer moet voorzien of het zo moet laten. Na wat wikken en wegen besluit ik om de stek niet te bevoeren en direct naar stek 2 te varen waar ik deze sessie mijn ding hoop te doen.

Stek 2 is een gevaarlijke. Een lange rij palen met dwarsliggers vormen deze plek en ik verwacht dat rond de palen tegen de bodem natuurlijk voedsel voor de karpers is te vinden; daarom heb ik afgelopen week deze stek van voer voorzien. Na aankomst leg ik de boot met de neus tegen de wind en ongeveer 20 meter van de palen af. Slip dicht en baitrunner dicht. Het laatste betekent in de praktijk dat bij hogedruk deze uiteindelijk wel lijn af zal geven. Alles dicht zetten is geen optie omdat ik vorig jaar heb ervaren dat de hengel ondanks alle voorzorgsmaatregelen toch de plomp in werd getrokken. Dus toch enige vrijloop.

SONY DSCTegen half zes liggen alle drie de hengels op hun plek. Ik vis niet stijf tegen de palen aan maar precies ertussen. En dan ook nog een metertje ervan af om mijzelf iets meer ruimte te geven. De onderlijnen zijn standaard en de haken heb ik vervangen voor Korda Wide Gape X maat 4. Ook heb ik de haar niet vanaf de steel gemonteerd maar vanaf de bocht. Niet met een stukje siliconenslang maar een aparte haar geknoopt. Ook heb ik meer ruimte tussen de bovenkant van de 24 millimeter boilie en de haakbocht. Ik heb in het verleden ervaren dat de haak veel beter draait en precies achter de onderlip prikt. Met een beetje mazzel lukt het zelfs om de haak achter de onderlip er helemaal doorheen te krijgen waardoor het bijna voor de karper onmogelijk wordt om de haak te lossen. Het heeft mij vangstratio in ieder geval verhoogd als het gaat om bij de obstakelvisserij.

Het is lekker weer en ondanks de straffe wind kan ik lange tijd in T-shirtje zitten. Na de warme hap trekt de bewolking dicht en begint het te regenen. En net als ik de kap omhoog wil doen, zakt de waker van de rechter hengel. Binnen een seconde heb ik de hengel in de hand en trek meteen als een bezetene om de vis weg bij de palen te krijgen. Dat gaat wonderwel goed en op de lengte van de lijn scheert de vis naar links. Ik hou spanning op de lijn en draai de slip wat losser nu er wat ruimte is. De karper houdt dan halt alsof die nu pas beseft dat er iets niet klopt. En een seconde later valt de lijn slap en ben ik lood en onderlijn kwijt. Snel draai ik het resterende stuk lijn in en zie dan dat de Solar Unleaded voorslag van 1 meter er nog aan hangt. Inspectie daarna leert dat of de knooploze knoop is losgelaten of dat de lijn er net daarboven is afgesneden. Hoe dan ook, ik ben aardig pissig dat weer de eerste aanbeet resulteert in een visloze bedoening.

Zoals de aandachtige volger wel zal begrijpen, heb ik die voorslagen meteen eraf gehaald en dus direct met de nylon voorslag van Fox vissen. Na het opnieuw uitvaren van de rechter hengel heb ik ook de andere twee ingedraaid en de Solar Unlead voorslag verwijderd. Uiteraard zou het een enkel incident kunnen zijn, maar ik neem geen enkel risico nu ik op deze stek moet blokken om de vissen tussen de palen weg te trekken.

SONY DSC

Nadat ik alles weer in orde heb gemaakt en heb uitgevaren, overdenk ik alles nog eens betreffende deze ervaring. Ik weet zeker dat ik alle knooploze verbindingen heb getest. En met testen bedoel ik ook testen. Ik heb keihard aan de lijn met de knopen getrokken en die gaven geen krimp. Dus dat het nu toch nog misgaat, is dus blijkbaar gewoon pech hebben.

Een uurtje later begint het echt stevig te regenen. En tot mijn teleurstelling komt er een zeilboot aanvaren die van plan is om bij de palen aan te meren. Zal je net zien dat hij daar wil liggen waar ik zit te vissen. Gelukkig voor mij blijft hij zo’n zestig meter van mij vandaan, maar de herrie die de gast produceert, stemt mij niet echt blij. Toch kan ik er weinig tegen doen en moet het beste er maar van maken.

Na nog een uurtje stopt het met regenen en is de wind definitief gedraaid. Ik check de weersvoorspellingen en zie dat de wind voorlopig uit deze hoek blijft waaien. Dat betekent dat ik de boot een kwartslag moet gaan draaien. Hengels van de steunen, lijn geven, steekstokken eruit (3 van de 4) en de boot draaien. Vijf minuten later is alles klaar en kan ik verder afwachten.

SONY DSC

Net na negenen zie ik bij de palen, tussen de linker en middelste hengel een redelijk grote staart van een schubkarper boven water uitkomen. Ha lekker, en goed voor de motivatie. Direct vraag ik mij af of de vis aan het schranzen is op de mais of op de bollen. Niet dat ik nu veel met maïs heb gevoerd, maar als hij de enige karper hier nu is, dan is de kans kleiner dat ik hem haak. Maar je weet nooit.

De rest van de avond blijft het regenen en hou ik vanonder de kap de hengels in de gaten. Eén piep en ik moet erbij zijn om de vis geen enkele ruimte te geven. Spannende visserij en je zit op je toppen van je concentratie. Als het uiteindelijk donker wordt, zie je de hengeltoppen niet meer en is het wachten op een enkele piep van de beetmelder.

Net na half een krijg ik een piep op de middelste hengel en ik zie de waker een stukje zakken. Ik aarzel geen moment en ros de hengel van de steunen en wil in de hengel hangen. Helaas voel ik geen weerstand en kan alles zo binnen draaien. Als ik de onderlijn inspecteer, blijkt een stuk rommel op de haakpunt te zitten. Tja, dan kun je rammen wat je wilt maar haken zal je de karper nooit. Inwendig vloek ik even, ook dit is karpervissen. Vijf minuten later ligt het hele zaakje weer net voor de palen en kan het wachten weer beginnen.

Ik kruip uiteindelijk de slaapzak in en hou die open zodat ik bij een aanbeet er snel uit kan. Mijn hersenen zijn over actief en ik kan de slaap maar niet vatten ondanks dat de vermoeidheid mij parten begint te spelen. Iets houdt mij scherp. Na een uurtje of wat draaien, ben ik het zat en kruip eruit. In de kuip sta ik een tijdje over het water te turen en hoop enige activiteit van karpers te kunnen zien. Helaas blijft alles stil met uitzondering van de wind. En dan plotseling tegen kwart voor drie krijg ik twee piepen op de linker hengel. Binnen een seconde sta ik met een kromme hengel in de handen en trek meteen de vis weg bij de palen. En die zwemt precies in de richting wat mij het beste uitkomt. Als ik snel wat lijn opspoel, zie ik dat ik een paar meter heb gewonnen. Ik draai de slip een stukje los omdat ik vermoed dat de karper nu wel wakker zal worden. Als ik de karper dichterbij de boot pomp, komt die echt tot leven en knalt er tussenuit. Gelukkig geeft de slip keurig op tijd lijn af en kan ik alle uitvallen pareren.

SONY DSCNa een minuut of drie geeft de karper het op en ligt hij in het schepnet. Een minuut of wat later laat ik de spiegelkarper weer zwemmen. Ik noteer daarna e.e.a. in mijn logboek. Spiegelkarper 72 centimeter en 17 pond en 2 ons. Onderlijn unleaded gecombineerd met armabraid. Wide Gape X maat 4 en 1x 24 millimeter met kurk staafje. Haak net buiten de bek vlees gepakt. Aansluitend maak ik de onderlijn weer in orde en vaar die uit naar desbetreffende plek.

Ik zie langzaam in het oosten het eerste ochtendlicht verschijnen en na wat gegeten en gedronken te hebben, duik ik de slaapzak in. Stilletjes hoop ik op nog een aanbeet want het lijken me merendeel dagazers in dit gebied. Ik besluit dan ook langer door te vissen en in de tussentijd wat slaap in te halen. Ik wil niet helemaal brak thuiskomen.

Tegen tienen heb ik de slaap uit en aanschouw de drie hengels. Alles hangt er mistroostig bij. Tijdens het ontbijt hou ik het water in de gaten, maar zie helemaal niets, zelfs geen tekenen van brasems op de stekken.

Kwart over elf draai ik de laatste hengel binnen en ruim de spullen op. Daarna voer ik beide stekken nog eens aan met elk tien kilo mais en een kilo boilies. Hopelijk hou ik daarmee de stek interessant voor de aanwezige karpers, tenminste dat hoop ik. Toch zegt mijn gevoel dat ze erg nomadisch zijn en de wind volgen. Die gaat aan het einde van de week wat draaien. Dat wordt dus een gok. Rustig doorvoeren en volgende week stek 1 weer bevissen. Eerst ga ik een nacht ergens anders vissen.