21 April 2015

Na drie dagen flink voeren, health had ik vandaag in de planning om vroeger dan gewoonlijk aan de waterkant te verschijnen. Helaas viel dat idee in het water want er kwam een belafspraak tussendoor die pas na kwart over drie kon plaatsvinden. Het gesprek liep ook nog uit dus pas na half vijf kon ik te water en naar de stek varen. Net voor  zes uur heb ik alle drie de hengels weer gepositioneerd in een waaiervorm rond de boot.

SONY DSC

Hoewel het thuis nog redelijk warm aanvoelde, nurse is het op de stek stervenskoud en zit ik vrij vlot in mijn warmtepak. De noordenwind gecombineerd met de open vlakte, maakt het dat de luchttemperatuur naar tien graden is gedaald. Er is weer een koude nacht voorspeld. De watertemperatuur is daarentegen de afgelopen dagen wel gestegen naar 15,4 graden. Dat betekent meteen ook dat de kritische grens in positieve en negatieve zin is bereikt. Positief voor het grote water, al geloof ik niet dat die waarde daar al is gehaald. De karpers zullen bij deze temperaturen zo langzamerhand richting de paaigebieden gaan trekken. Zoals eerder geschreven, there weet ik van dit deel wel waar dat is, alleen is er niet te vissen. Het is een sloot welke is  dichtgroeit met plompen en je hebt nagenoeg geen kans om een gehaakte karper op een fatsoenlijke manier te landen. Daar komt nog bij dat ik die periode de vissen met rust laat. Kunnen ze gewoon voor nageslacht zorgen zonder dat deze visser hen stoort of in verleiding brengt om toch te gaan azen.

Vandaag is de Nieuwsbrief van april door de BVK uitgebracht. Weer een hoop wetenswaardigheden over de verschillende spiegelkarperprojecten en ook over het trekgedrag van individuele vissen. Was ik in het verleden verbaasd over afstanden van rond de twintig kilometer, nu weten we dat zeventig of negentig kilometer geen probleem voor een karper is. Wie echt wil weten hoe het allemaal zit, wil ik adviseren om lid te worden van de BVK. Kost een tientje op jaarbasis en je krijgt per kwartaal een mooie digitale nieuwsbrief. Kijk anders even op www.karperbeheer.nl.

De nieuwsbrief van april is voor mij persoonlijk sowieso interessant omdat ik een aandeel heb geleverd voor het item “Spiegel van de maand”. Daarnaast heeft de redactie besloten om ook een foto van mij op de voorplaat te zetten. De foto is niet echt top maar voldeed dus toch aan de norm. Goed om mijn ego te strelen, ha ha.

De hele avond geen teken van leven op de hengels en noch in het water. Enige wat beweegt zijn de grote vrachtboten die ik in de verte voorbij zie komen. Omdat ik ver van de vaarroute zit, heb ik er totaal geen last van. Ik had stil de hoop dat de eerste aanbeet niet lang op zich zou laten wachten, maar dat is te optimistisch gedacht. Wellicht dat het pas in de nacht ‘los’ gaat. Ik heb afgelopen twee dagen halverwege de avond gevoerd in plaats van eind van de middag zoals ik de afgelopen weken deed. Daarnaast heb ik de voer hoeveelheden opgevoerd en wellicht kan dat ook van invloed zijn. Uiteraard bekruipt de twijfel. Toch moet ik daardoor niet laten leiden. Pas conclusies trekken als de sessie op zijn einde loopt en dat is pas over twaalf uren. In die tijd kan veel veranderen. We zullen zien.

Half één lig ik in de snurkzak en al gauw onder zeil. Om half vijf krijg ik eindelijk een aanbeet op de middelste hengel. Aanslaan en hangen. Helaas valt de tegenstand mee al wil de karper onder de hengeltop nog wel even zijn best doen. Een paar minuten later heb ik de karper op de onthaakmat liggen en een minuutje later alweer teruggezet. Ik noteer: Schubkarper 66 centimeter en 11 pond exact. Gevangen op een 20 mm RobinRedFish boilie met daarboven een AVID highlite welke is gesoakt in fruittella flavour. Hoppa, de eerste is binnen. Ik kan weer gerust verder maffen.

Een uur of wat later word ik wakker. Nu voel ik pas hoe koud het is. Ik kruip uit de slaapzak omdat mijn blaas een signaal afgeeft. Buiten de kap zie ik dat de hele boot wit is van de rijp. Verdorie, het heeft alweer gevroren. Aangezien ik nog wat slaperig ben, kruip ik weer lekker in de warme slaapzak om weer een paar uren de luiken te sluiten. Tegen elf uur word ik weer wakker.

Ik zit net lekker aan een kop koffie of ik zie een boot aankomen varen met twee mensen erin. Blijkt Roeland en zijn neef te zijn. Verkennen dit deel van de boezem en gaan ook nog een ander deel bekijken. We kletsen een paar minuten bij en dan varen ze door. Hoewel ik er geen fiducie in heb, dwing ik mijzelf om te blijven zitten. Ik heb de tijd. Dus waarom die niet benutten?

Het kost mij echt moeite om te blijven zitten. Het liefst zou ik willen inpakken. Toch lukt het me om vol te houden. Dat ik daarvoor wel enkele koppen koffie naar binnen moet gieten is bijzaak.

Mijn geduld wordt beloond. Tegen één uur zie ik de top van de linker hengel een stukje terugveren en weer worden aangetrokken. Datzelfde gebeurt nog een keer zonder dat de beetmelder een piep geeft. Ik wacht dan ook niet en sla aan. Meteen contact. Er hangt dus weldegelijk een karper aan de haak. De vis zet onmiddellijk koers naar de palen. Ik begin meteen met pompen en zoveel mogelijk lijn in te winnen. Het lukt me om de karper net voor de palen te keren, maar in de laatste tien meter blijft de lijn net achter een paaltje haken. Gelukkig zit het mee want de lijn komt direct los als ik de hengel zo hoog mogelijk hef. Onder de hengeltop blijft de karper nog enkele rondjes draaien en geeft daarna de moed op. Schepnet eronder en hij zit er in.

20150422_053836

Op de onthaakmat valt mij op dat de haak maar net in het velletje zit van de onderlip. Ik tik de haak makkelijk los. Dus mazzel gehad. Na het meten en wegen maak ik nog een foto van de schubkarper en zet hem daarna netjes terug. Uiteraard noteer ik in mijn logboek: 73 centimeter en 14 pond en 2 ons.

Ik vind het daarna wel best. Eet nog een krentenbol en drink mijn laatste kop koffie. Een half uurtje later heb ik ingepakt en ben ik onderweg naar de trailerhelling. Toch maar weer twee karpers gevangen in slechte omstandigheden. Door de noordenwind en de nachtvorst is gedurende de nacht de watertemperatuur 3 graden gezakt. Geen wonder dat het niet hard liep. Desalniettemin ben ik tevreden. Wellicht dat ik de stek nu lopende hou.