Gisteren weer gevoerd met de gesoakte boilies en aangelengd mini-aas. Zoals eerder gemeld om de karpers naar de plekken te lokken waar mijn hengels liggen. De wind staat van de stekken af en ik hoop hiermee meer actie te generen.
Aan het einde van de middag ben ik aanwezig en vrij vlot kan ik mijn hengels uitvaren op de voor mij bekende plekjes. Dan kan het wachten beginnen. Intussen dood ik de tijd met het eten van de warme hap en de voetbalwedstrijd te volgen op de radio. Normaliter heb ik de radio wel bij me, unhealthy maar gebruik hem bijna nooit. Afijn, niet dat ik zo’n voetbalfanaat ben, maar ik volg het wat in de kantlijn.
Dit keer hoef ik niet lang te wachten. Net na half acht haak ik een mooie schub van 69 centimeter en 10 pond en 1 ons. Een echt knokkertje en ik ben blij dat alles meezit. Geen losschieter en geen rechtgebogen haak.
Twee uren later zit ik net aan mijn tweede bak koffie of ik krijg een fluiter op de linker hengel. Na de aanslag moet ik even in de hengel hangen omdat het lijkt dat de karper de rieten in wil. Dat gebeurt gelukkig niet en langzaam kan ik de vis richting de boot pompen, maar makkelijk gaat het niet. Bij de boot begint het echte gevecht. Flinke uithalen van links naar rechts en vice versa. Ik vind het prima en geniet met volle teugen. Hiervoor vis ik juist op het grote open water. Wat me opvalt is dat de karper diep blijft, geen kolk of welling. Pas na 9 minuten (!) verschijnen de eerste wellingen en ik kan vaag een schubkarper herkennen. Geen grote, maar zeker welkom. Pas als ik de schub kan scheppen, besef ik me dat deze een stuk groter is dan de vorige. Het blijkt een prachtige gespierde torpedo te zijn van exact 80 centimeter en 18 pond en 2 ons. Gezien zijn donkerbruine rug, wil ik toch er een foto van hebben. Een paar platen gemaakt en weer teruggezet in zijn element. Wat een krachtpatser! O ja, terwijl ik deze schub sta te drillen springt er een karper net voor de rietkraag. Er zijn er dus nog meer…
Kwart over elf is het op de middelste hengel weer raak. Dit keer is het gevecht binnen drie minuten over. Een schub van 69 centimeter en 13 pond exact. Gauw terug en de boel weer uitvaren. Tenminste dat was de bedoeling. In het schemerdonker zie ik een zeilboot op me af komen varen. Om niet in de problemen te komen, vaar ik in mijn Vortex ze tegemoet. De drie mannen in de zeilboot schrikken als ik ze plotseling aanspreek. Ze zijn teveel met zichzelf bezig en letten niet op hun omgeving. Levensgevaarlijk! Dat vertel ik ze dan ook en dat ze niet te dichtbij moeten komen. Gelukkig snappen ze de boodschap en gaan ze overstag. Ik volg ze nog een tijdje met de verrekijker en vaar dan mijn hengel uit.
Daarna draait de wind naar het westen en begint de lucht langzaam dicht te trekken. Er zijn lichte regenbuien voorspeld dus het lijkt erop dat die uit gaan komen. Niet dat het veel uitmaakt. Ik kan het geheel toch niet beïnvloeden. Maar ik ben wel benieuwd wat het doet met het aasgedrag van de karpers.
Net voor één uur krijg ik op de linker hengel een fluiter ondanks dat ik de vrijloop behoorlijk strak heb afgesteld. Na de aanslag is het weer vol in de hengel hangen. Dat blijft een paar seconden zo en dan is het over: gelost! Wat jammer, wat jammer. Het liep vanavond lekker en dan toch een losschieter. Het hoort erbij, maar blij ben ik allerminst. Aansluitend de onderlijn vernieuwen en weer uitvaren. Daarna maak ik even de balans op. In ruim zes uren vissen vier aanbeten. Niet verkeerd. Vorige sessie drie aanbeten over de gehele sessie. Nu halverwege al vier. Aan de andere kant weet ik dat het accent op de avond en begin van de nacht ligt. De ochtenden zijn minder interessant. Ik heb nu twee op de linker en twee op de middelste hengel gehaakt. De rechter doet helemaal niets. Ligt de wel goed? Of zijn de karpers op die plek niet aanwezig?
De gehele nacht blijft het stil. Af en toe regent het, maar ik slaap er niet minder om. Tegen de ochtend draait de wind en neemt in kracht toe en niet veel later is het wat schommelen geblazen. Met de nodige koppen koffie zie ik de ochtenduren verstrijken zonder dat er iets gebeurd. Ik had stille hoop dat er nog in de ochtend azende karpers zouden zijn. Maar blijkbaar zijn de dames en heren vertrokken naar andere oorden. Datzelfde lijkt te gelden voor de roofvissers. Normaliter is het een komen en gaan van roofvisboten. Nu zie ik over de gehele ochtend maar twee. Ik concludeer dan maar dat ze de snoekbaarzen dus ook niet kunnen vangen.
Tegen elf uur vind ik het wel welletjes en pak de boel in. Voor de rechter hengel is dat helemaal makkelijk. Als ik de hengel van de steunen pak en omhoog hef, voel ik geen weerstand en al helemaal niet tijdens het indraaien. Even later wappert een stuk 60/00 voor de top met de wind mee. De lijn is doorgesneden op de mosselen. Voor deze plek wordt het tijd om de dikte van de voorslag maar eens aan te passen.
