20 April 2018

Vandaag besloten om niet al te vroeg van huis te gaan. Ik heb best wel nog wat dingetjes die ik moet doen plus het is alweer knap warm. Voorts verwacht ik dat het redelijk druk met boten zal zijn en die mijd ik liever. Rond half 5 ben ik bij de trailerhelling en zoals verwacht is het er drukker dan normaal. Toch kan ik vlot de boot te water laten en wegvaren. Ik verwacht dat het onderweg druk zal zijn met andere pleziervaarders maar tot mijn grote verrassing kom ik helemaal niemand op mijn route tegen. Het is dus prachtig weer. Luchttemperatuur is 22 graden en de watertemperatuur is voor deze tijd van het jaar erg hoog namelijk 20,4 graden. Eigenlijk is het veel te hoog. De lucht is strakblauw en de zon staat natuurlijk vol op het water te branden. De wind waait wat uit het westen kracht 1 tot 2.

Ik besluit een kleine omweg te varen om op een ander deel waar het behoorlijk ondiep is te gaan kijken of ik daar karpers kan spotten. Als ik dat smalle gedeelte invaar, moet ik de buitenboordmotor in een hogere stand zetten om de schroef niet de bodem te laten raken. Ik vaar zo’n 150 meter het smalle gedeelte in en speur door de zonnebril naar bewegingen in het water wat mogelijk van een karper afkomstig is. Ondanks dat ik geconcentreerd kijk, zie ik geen enkel teken van leven. Dat verbaast me. Aan de andere kant is het ook wel een opsteker, Het zou kunnen betekenen dat de vissen nog niet massaal de ondieptes optrekken maar bij de mosselbanken blijven hangen. En dat is natuurlijk in mijn voordeel. Maar ik moet wel eerlijk zijn. Niet alle karpers zullen blijven hangen en dat blijkt ook wel in het aantal aanbeten van de afgelopen dagen. Ik vermoed dat de mannelijke vissen wel op strooptocht zijn maar de vrouwelijke vissen nog niet zover zijn. We zullen zien.

IMG_1156

Eén van de vissen van de afgelopen keer had een beschadigde staart. Afgelopen jaar heb ik meer van dergelijke karpers gevangen met dezelfde beschadigingen. Ik ben eens gaan zoeken op internet en daar vond ik beschrijvingen dat otters de veroorzakers zijn van deze beschadiging. In de verspreidingsatlas van otters staat ook dat deze harige monsters in mijn visgebied voorkomen al heb ik zelf nog niet waargenomen. Echt blij word ik daar niet van. Ik hou er niet van dat de karpers die ik vang af en toe een deel van hun bovenste staartlob missen omdat ze potentieel prooi zijn geweest van een otter. Het bederft enigszins de foto en dus de vangst.

Ik snap dat niet dat er mensen in Nederland zijn die otters zien als een soort knuffelbeesten. Ze maken een schril geluid, zijn hyperactief en stinken een uur in de wind. Wat is daar nu schattig aan? Knuffelen kun je ze niet want ze hebben scherpe tandjes en vast en zeker de pest aan mensen. Waarom die beesten uitzetten terwijl hun mogelijk leefgebied te beperkt is? Elk jaar worden er exemplaren doodgereden of verzuipen ze in fuiken. Er zijn miljoenen gespendeerd om veilige oversteekplaatsen te maken waardoor de overlevingskansen worden vergroot. Als ik het goed heb gelezen, vermenigvuldigd de populatie niet zo hard als voorstanders hadden gewild. In Engeland  – en dat land is een stukje groter – zij die beesten ook allemaal uitgezet en zijn nu een werkelijke plaag geworden. Vooral voor de commerciële karpervijvers en wateren is het een drama. Otters hebben daar hele vijvers met karpers weggevreten en dan praten we ook nog over bekende karpers van boven de 30 pond. Die vertegenwoordigen heel wat euro’s/ponden voor de eigenaren. Die moeten flink investeren om allerlei otterwerende maatregelen te treffen. Slecht voor de winstmarge.

Wij zetten spiegelkarpers uit. Is dat niet hetzelfde als wat otterminnende fanaten doen? Je zou zeggen van wel. Maar er is wel een nuance. De vissen die wij uitzetten kunnen zonder enige hinder allerlei kanten op zwemmen zonder beperkingen. Af een toe een sluis maar daar is alles mee gezegd. Daarnaast gaat dat uitzetten met een doordacht plan wat mijns inziens beter is dan wat die otterliefhebbers doen. Uiteraard zullen de meningen daarover verschillen.

Hoe het ook zij, en ik wil hier niet al te diep op ingaan; ik baal ervan als ik met veel moeite een prachtige karper vang en dat een dergelijke vis ontsiert wordt door een aangevreten staart. Punt gemaakt, lijkt me.

IMG_1140

Halverwege de avond neemt de wind wat af en wordt het heiig. Een nevel vult de omgeving en de zon is al verdwenen nog voor die de horizon raakt. Dat betekent dat de grond en het water warmer blijft dan de luchttemperatuur. Hoewel ik in eerste instant het plan had opgevat om de kap van de boot naar beneden te laten, herzie ik mijn besluit en trek dat ding wel omhoog. Ik heb weinig trek in een zeiknatte slaapzak van de damp. Een beetje comfort is ook belangrijk.

Voor mijn doen lig ik al vroeg in mijn slaapzak. Ik ben best wel moe en de warme snurkzak is dan best wel aantrekkelijk. Ik val ook redelijk snel in slaap en wordt pas bij het eerste ochtendlicht weer wakker. Ik krijg een app van Arjan. Hij zit ergens rond Leeuwarden te vissen met Lennart en zij hebben allebei een mooie karper gevangen. Arjan heeft een langgerekte schub op de onthaakmat getoverd en aangezien het zijn 2e vis van het seizoen is, is hij behoorlijk in zijn nopjes met deze vangst. Lennart daarentegen heeft een mooie spiegelkarper weten te schaken. Ik ben uiteraard wat minder in mijn nopjes omdat de wakers nog steeds roerloos onder de hengels hangen. Stiekem had ik op nachtelijke actie gehoopt en die periode is allang voorbij.

Het zonnetje klimt al aardig tegen de horizon omhoog. Ik lig met mijn slaapzak vol op de zon en na een half uurtje is het knap warm geworden in de slaapzak waardoor ik besluit om er maar uit te kruipen. Even de blaas legen en het wateroppervlak bemonsteren. Weinig leven te bespeuren. Dan maar terug op de stretcher genieten van de start van de dag. Net voor half negen gebeurt toch nog waar ik op hoopte. Ik krijg 2 piepen op de linker hengel en ik zie de swinger tegen de hengel tikken. Nog voordat de vrijloop lijn kan gaan afgeven, ros ik de hengel van de steunen en maak contact met een karper aan de andere kant van de lijn. Ik zie meteen ook dat de vis tijdens de aanbeet al 20 meter naar rechts is gezwommen alvorens ik piepen op de beetmelder kreeg. Een slimme jongen dus.

Terwijl de hengel behoorlijk krom wordt getrokken, begint de slip flink wat lijn af te geven. Ook zie ik op afstand een diepe welling aan de oppervlakte ten teken dat de karper echt aanzet waardoor dus de slip zijn werk moet doen. De karper rost gemakkelijk 20 meter lijn van de spoel. Ik controleer de slip of deze niet te los staat en dat blijkt niet het geval. Deze karper heeft er zin in! Van mij mag ie. Na de eerste uitlooppoging kan ik lijn gaan opspoelen maar de karper werkt niet van harte mee. Het kost mij grote moeite om een beetje vat op de karper te krijgen. Op zo’n 15 meter afstand van de boot blijft de vis diep zwemmen en trekt regelmatig lijn van de spoel. Het wordt een spelletje van geven en nemen.

Af en toe zie ik dikke modderwolken in het water ontstaan. De karper zwemt dus vlak boven de bodem en weigert naar de oppervlakte te komen. Aan de curve van de tweeponder te zien, hangt de karper vol op het gewicht en beschikt ook over een uitstekende conditie. Om de houvast van de haak in de bek niet teveel op spanning te zetten, hou ik constante druk zonder de boel te forceren. Pas na een kwartier drillen krijg ik de karper voor het eerst te zien. Een brede spiegelkarper beukt dus aan de andere kant van de lijn en weigert nog steeds te capituleren. Het spelletje van geven en nemen beheerst de karper blijkbaar als geen ander want ik krijg in de minuten die erop volgen geen enkele kans om de karper boven het schepnet te trekken. Ondertussen krijg ik al aardig kramp in mijn rechterarm. Af en toe wisselen met links helpt. Pas na 21 minuten(!) geeft de spiegel het op en verdwijnt met open armen in het schepnet. Hè hè, eindelijk.

Op de onthaakmat blijkt de spiegelkaper langgerekt en heeft geen hangbuik. Waarschijnlijk een mannelijk exemplaar met de conditie van een grote meerval. Ik ben knap onder de indruk van wat deze karper heeft laten zien en met veel respect verwijder ik de Wide Gape maat 6 uit de onderlip. De enkele 20 millimeter boilie is tijdens de dril al van de haar verdwenen. Daarna meten en wegen. Aansluitend even weghangen in het water en de camera’s opstellen. Vijf minuten later mag ik samen met de grote spiegelkarper op de foto en film. Lengte van de vis is 87 centimeter en het gewicht is 30 pond en 4 ons. Hoppa!

IMG_1176

Als ik de spiegelkarper weer heb teruggezet, laat ik de hengel voor wat die is. Eerst tijd voor een krentenbol en een sterke kop koffie. Ik beleef de gehele aanbeet en dril nogmaals. Strak van de adrenaline lurk ik de koffie naar binnen en wordt daarna weer wat rustiger. Smile van oor tot oor. Niet meer verwacht en toch nog gekomen. Ik concludeer dat ik tevens een top voorjaar heb. Merendeel van de vissen zijn allemaal zwaarder dan 20 pond en daar vis ik voor. En ik heb de hele zomer nog voor de boeg. Aan de andere kant besef ik me ook dat de weersomstandigheden de komende periode mij parten gaat spelen en dat de moeilijke periode gaat aanbreken. Hoe het ook zij, deze vangsten nemen ze me niet meer af.

Tegen half elf draai ik de overige 2 hengels binnen en ruim de spullen op. Voor vertrek voer ik met de katapult verspreid nog zo’n 3 kilo bollen over de stek. Vandaag veel voeren en morgen sla ik over. Over een paar dagen weer een meerdaagse sessie. Eens kijken wat die me gaat brengen.