17 Maart 2015

Afgelopen drie dagen weer spaarzaam gevoerd. Dat wil zeggen één kilo 16 millimeter Robin Red Fish boilies van Sunrisebaitservice en een paar brokken van het speciale deeg van Arjan welke ik van tevoren in kleine stukjes heb verbrokkeld. Ik wil eens zien of dit een wezenlijk verschil oplevert.

Omdat ik verder niet zoveel verplichtingen heb, remedy wil ik vroegtijdig naar het water. Rond de klok van tweeën vaar ik bij de trailerhelling weg. Omdat het prachtig weer is, besluit ik het rustig aan te doen en wat van de omgeving op te snuiven. Overal zijn al tekenen dat de natuur ontwaakt. De eerste groene opkomende rietstengels zijn waarneembaar in het afgestorven riet. Verder zie ik enkele koppels futen hun provisorische nesten al bouwen. Ik vind het allemaal prachtig!

Op de stek aangekomen, doe ik alles in een laag tempo. Ik probeer me wat te ontspannen en alles goed in orde te maken. Een paar minuten meer of minder maakt toch allemaal niet meer uit. Rond half vier liggen alle drie de hengels op hun plek met daar omheen een paar handjes boilies en pellets. Het zal me benieuwen wat deze sessie gaat brengen.

De watertemperatuur is ten opzichte van de voorgaande dagen weer wat gestegen. Aan het einde van de middag meet ik 9,2 graden. Dat is nog lang niet de waarde waarbij de karpers echt actief worden, maar met een beetje inzicht moet er wel wat te halen zijn. Ik heb in het verleden goed gevangen bij dit soort watertemperaturen alleen moet je er wel wat moeite voor doen om vis aan de schubben te komen.

SONY DSC

Arjan is gisteren weer teruggekomen uit Frankrijk. Na een paar dagen en nachten vissen, pilule wist hij in de laatste minuten voor vertrek nog een lederkarper te vangen van ongeveer 26 pond. Is voor hem de reis niet voor niets geweest. Grappige is wel dat ik desbetreffende vis meteen herkende. Ik heb die op hetzelfde water al twee keer gevangen. En nu heeft Arjan hem ook op zijn conto te staan.

Aan het einde van de middag zie ik een Volvo Station langs de weg stoppen en even later stappen twee mannen uit de auto die het weiland inlopen waar ik met mijn boot naast lig. Hoewel het voor dit jaar verboden is om eieren te zoeken, hebben deze twee gasten er blijkbaar lak aan want het weiland wordt minutieus afgezocht. Ik hou hen nauwlettend in de gaten want ik wil rustig blijven vissen en geen gezeik aan m’n kop. Als ze vlak bij mij in de buurt zijn, krijgen ze mij in het oog. Eentje hoor ik duidelijk tegen de tweede zeggen dat hij denkt dat ik een controleur ben of iets dergelijke. De tweede ontkracht dat en geeft aan dat ik een ‘fisker’ ben en dat ze niets van mij te vrezen hebben. Tegelijkertijd steekt hij zijn hand naar mij op en brult ‘hoi’ tegen mij. Ik steek als antwoord flauwtjes mijn hand op om zijn groet te bevestigen, clinic maar houd mijn mond. Ik zie ze liever gaan dan komen. Een kwartiertje later hoepelen ze op en is het voor mij tijd om dit keer de babipangang op te warmen en te verorberen.

Net na half zeven krijg ik een paar piepen op de middelste hengel. Ik zie de swinger op en neer wippen. Gezien het feit dat de karpers last hebben van het koude water, wacht ik niet en ram de hengel van de steunen. Ik sla een gat in de lucht en draai het zaakje naar binnen. Inspectie leert dat er niets aan de hand is en dat ik domme pech heb. Een paar minuten later ligt de onderlijn weer op hetzelfde plekje.

2015-03-17 20.04.58Precies om zeven uur krijg ik op de rechter hengel een fluiter van jewelste. Na de aanslag voel ik massieve weerstand welke langzaam meekomt. Ik forceer niets en trek de vis rustig mijn kant op. Helaas heeft die toch het idee gekregen dat de nabij gelegen rietkraag interessanter is dan mijn schepnet. Ik moet even in de hengel hangen om de karper de andere kant op te sturen. Gelukkig gaat alles goed en even later ligt de schub in het net. Op de onthaakmat zie ik een prachtige schubkarper, dik in het vlees en met weinig beschadigingen. Ook nog donker van kleur. De Korda Wide Gape maat 6 haak zit weer perfect in de onderlip. Daarna meten en wegen: 75 centimeter en 16 pond en 4 ons. Hoppa, die is binnen. Gauw even een foto van de schub en enkele seconden later mag ie weer zwemmen. Dit gaat lekker. Twee beten binnen een half uur.

Even later besluit de boer dat hij het weiland tegenover mij nog graag van gier wil voorzien. Regelmatig schijnen zijn grote lichten op mijn boot en maakt die tractor een kolere herrie. Dit behoort niet echt bij rustig vissen, zeker nu dat de vissen aan het azen zijn. Door die herrie zijn mijn kansen op meer voorlopig verkeken. En daarbij mag ik ook nog ‘genieten’ van de stank van de koeienstront wat hij over het weiland verspreid. Kortom, tijd voor een kop koffie!

Traditioneel app ik een uurtje met Wesley. Hij zit in de afrondende fase van de verbouwing van zijn nieuwe huis. Ik krijg wat foto’s van hem en ik moet toegeven dat hij het allemaal prachtig heeft gedaan. Oké, hij heeft al het werk wel uitbesteed maar houdt nauwkeurig alles in de gaten. Zijn planning is heilig want eind deze maand moet hij over zijn en wil hij keihard gaan vissen. Ik kan hem geen ongelijk geven.

20150318_024545Tegen het einde van de avond ben ik aan het eind van mijn Latijn en duik de slaapzak in. Niet veel later lig ik in coma en droom de dingen die alle karpervissers doen. Tien over half drie word ik gewekt door een aanbeet op de rechter hengel. Na de aanslag hangt de karper en geeft een aantal beuken op de hengel. Zoals gewoonlijk doe ik het rustig aan en forceer niks. Er is geen reden toe om deze vissen strak af te drillen. Ik heb de ruimte en de vissen hebben veel last van het koude water. Na twee minuten heb ik de karper in het schepnet en even later op de onthaakmat. Het is een spiegelkarper van 68 centimeter en 17 pond en 1 ons. Hij komt me bekend voor, maar zeker weten doe ik het niet. Snel een drietal foto’s gemaakt en dan gauw weer terugzetten.

Het is bitterkoud en ik vermoed dat de temperatuur rond het vriespunt ligt. Op de kap van de boot zie ik al enige kristallen vormen dus ik zit er niet ver naast. Het spoort mij in ieder geval aan om snel de onderlijn te vervangen en de hengel opnieuw uit te gooien. Niet veel later lig ik weer heerlijk in de slaapzak op te warmen. En met de warmte val ik vlot in slaap.

Tegen kwart over zes krijg ik een langzame zakker op de rechter hengel. De veroorzaker blijkt een brasem te zijn. Vrolijk word ik daar niet van en ben even bang dat de karpers de voerstek hebben verlaten. In mistige omstandigheden maak ik de boel weer in orde en kan de onderlijnmontage met een flinke zwiep op de meter nauwkeurig op de stek deponeren. En even zo snel de slaapzak in.

20150318_083047Voor mijn gevoel lig ik nog maar enkele minuten in dromenland of ik krijg een fluiter op nogmaals de rechter hengel. Met wiebelende benen sta ik enkele seconden later bij de rodpod en ros de hengel van de steunen. Ik voel direct massieve weerstand en de karper trekt een paar meter lijn van de spoel. Mooi, deze is geen ijsklomp en heeft er zin in. Ook nu doe ik het rustig aan. De karper zwemt een paar keer een ruit en capituleert dan. Hij blijkt groter dan ik in eerste instantie dacht en even later noteer ik in mijn logboek: schubkarper 82 centimeter en 18 pond 3 ons. Perfect gehaakt in de onderlip. Daarna volgt het bekende ritueel en zoek ik de slaapzak weer op.

2015-03-18 09.58.25Ik heb me net op mijn zij gedraaid of ik krijg een zakker op de linker hengel. Het gaat hard nu. Na de aanslag meteen contact, maar ik voel geen massieve weerstand. Desondanks doet de karper zijn uiterste best om zich van de haak te ontdoen. En tot overmaat van ramp zwemt hij bij de boot onder de overige twee hengels door en er overheen weer terug. Aangezien ik de beide hengels met de toppen onder water heb gestoken, werkt dit nu in mijn nadeel. De karper herhaalt dit twee keer en zit mooi om beide hengels gedraaid met een kort lijntje om te bewegen. Dit schreeuwt natuurlijk om een losschieter. Ik wacht geen seconde en steek het net onder de vis en open de beugel van de molen. En wonder boven wonder gaat het goed. Na wat geklooi, kan ik de vis binnenboord hijsen. Ook nu weer een schubkarper. Ditmaal 67 centimeter en13 pond en 3 ons. Hoppa, dit gaat allemaal wel heel erg lekker.

De zon begint flink te schijnen en langzaam begint de temperatuur ook wat te stijgen. Ik maak de hengel weer in orde en gooi die globaal naar dezelfde plek in. Twee cups met boilies erover heen schieten en ik ben er klaar voor. De maag rammelt en dus tijd voor krentenbollen en koffie. Ik heb geen flauw idee of de aasperiode zich door zal zetten of dat het de laatste vis is. Ik kan me zo voorstellen dan de vissen de eerste twee uren van de dag gebruiken om hun kostje bij elkaar te scharrelen en dan weer in ruste te gaan. Maar het kan ook zomaar dat de aasperiode wat langer duurt dan ik verwacht.

Binnen drie kwartier krijg ik antwoord. Een fluiter op de rechter hengel. Aangezien ik de laatste hap van de krentenbol zit weg te kauwen, ben ik er snel bij. Na de aanslag voel ik direct dat ik met een zwaarder exemplaar heb te maken. De hengel gaat krom en de vis blijft op afstand. Het gaat niet hard, maar rustig. Dat kan maar één ding betekenen. Ik hou de spanning op de lijn en doe het voorzichtig aan. Deze karper wil ik niet verliezen. Beetje bij beetje kom de vis mijn kant op, maar op tien meter afstand van de boot krijg ik een dreun op de hengel en begint de slip te tikken. Ik zie ook een grote diepe welling ontstaan op het moment dat de vis aanzet. Ik vind het prima zolang die maar aan de haak blijft plakken.

SONY DSCNa vijf minuten krijg ik de karper dichterbij en als de vis even aan de oppervlakte komt en weer wegduikt heb ik al gezien wat er aanhangt: een dikke spiegelkarper. Ik ben dan ook meteen benieuwd of het een oude bekende is of een nieuwe. Een minuutje later is het over en heb ik de spiegel in het net te liggen. Na een korte inspectie concludeer ik dat ik in ieder geval een twintiger in het net heb. Als ik het net optil om de spiegel binnenboord te hijsen, stel ik mijn conclusie bij: een dikke twintiger. Gauw de haak verwijderen (die zit als een huis, dus daar hoefde ik mij geen zorgen over te maken) en de vis meten. 82 Centimeter. Dat is grappig, zeg ik tegen mezelf. De grote spiegel van vorig jaar was ook zo lang. En terwijl ik dat zeg zie ik het kenmerkende zwarte stipje op de linkerflank. Het is nummer 172 (eigenlijk nummer 3) van de 2008 lichting. Ik ben dan ook meteen benieuwd wat het gewicht is van deze spiegel. Gelijk gebleven? Even later wijst de unster uit dat de vis gewoon doorgroeit: 27 pond en 3 ons. Ik vind het prachtig. Deze spiegel doet het prima op dit water.

Ik hang de spiegel in de weegzak even in het water zodat ik mijn camera op kan stellen. Ook de filmcamera wil ik klaarzetten, maar die geeft ter plekke de geest. Hoewel ik daar niet blij van wordt, kan het me op dat moment weinig schelen. Zorg voor later. Ik zit even te hannesen met de instellingen maar een paar minuten later is het klaar en zwemt de spiegel weer vrij rond. Tjonge jonge wat een actie.

Na alles weer in orde te hebben gemaakt, controleer ik de watertemperatuur. Die is in de nacht gedaald naar 8,2 graden. Dus het blijft wintervissen. En op één of andere manier doe ik toch iets goed. Ik denk dat het met name een combinatie is van factoren. Ten eerste ken ik dit gedeelte van de Friese Boezem erg goed. Ten tweede het gebruikte aas. Ten derde de voermethode en hoeveelheid gevoerde boilies en ten vierde de gebruikte onderlijnmontages. Omdat ik varieer, wed ik niet op één paard. Ook dat kan een belangrijke factor zijn. Feit is dat het allemaal lekker loopt en ik – ondanks de koude omstandigheden – regelmatig karpers op de mat mag verwelkomen.

Na de vangst van de spiegel blijft het verder stil. Tegen twaalven ruim ik op en vaar op mijn gemakje terug naar de helling. Maar niet voordat ik 1,5 kilo 16 millimeter RobinRedFish boilies heb gevoerd in combinatie met de brokken.

Inspectie van mijn logboek leert dat de spiegel exact een jaar geleden – dus op dezelfde datum – door mij is gevangen en dat met paar uren tussenpozen. Dat is dan wel weer een voordeel als je alles nauwgezet bijhoudt. Daarnaast doe ik dit vanuit SKP Friese Boezem. Maar bijzonder vind ik het wel. Blijft een rare hobby dat karpervissen.