12 Juni 2015

Vandaag stijgt het kwik naar 27 graden. Annette wil graag dat we de hele middag gaan varen om de hitte in de achtertuin te ontlopen. Even loop ik met de gedachte om de vissessie te annuleren. Zowel vanwege de warmte als vanwege de verwachte drukte op het water. Ik besluit uiteindelijk om de middag te gaan varen, rx aan het begin van de avond de boot te beladen en wederom naar het water terug te keren. Ik vind het namelijk zonde om de stek met rust te laten nu er toch karpers huizen.

SONY DSCAan het einde van de middag heb ik met de nodige zweetdruppels de boot geladen met de noodzakelijke visspullen en tegen zevenen liggen de drie hengels op drie verschillende plekken. Er is bijna geen wind en de zon brandt nog fel. Ben ik de hele middag al aardig gestoofd, nu ben ik binnen een uur al aardig gegaard. Het is de uren daarna nog erg druk met boten. Vooral grote speedboten en kleinere zodiacs maken het water onveilig. Hoewel in dit stuk verboden, gaat het gas regelmatig open en is het weer stuiteren geblazen. Vanmiddag was de waterpolitie aardig actief, maar nu zie je ze niet. Hoe dan ook, ik heb het maar te slikken. Zelfs in het schemerdonker zijn de boten actief.

Er is regen en onweer voorspeld, maar in de loop van de avond wordt dat bericht bijgesteld. De regen zal zeker komen maar de onweersbuien doven uit in hun tocht naar het noorden. Gedurende avond blijft de temperatuur redelijk hoog. Ook de watertemperatuur blijft rond de 21 graden schommelen. Verder word ik getrakteerd op live muziek vanuit een feesttent een paar kilometer verderop. Daar is een dorpsfeest gaande en door de windrichting draagt het geluid ver. Kortom, rustig vissen zal het niet worden. Ben dan ook benieuwd wat onze gevinde vrinden ervan vinden. We zullen zien.

Wesley Smits en Sjef van den Hoven zijn samen een Brabants circuitwater aan het bevissen. Afgelopen nacht leverde twee vissen op van 23 pond en 31 pond en 1 ons, beiden spiegelkarpers. Voor dat water schijnt dat goed te zijn. Met nog een nacht te gaan, zullen beide heren nog wel meer vissen in hun schepnet krijgen.

Sjef Spiegel01

Tegen half twaalf kan ik mijn ogen niet meer open houden. Het weer en de drukte beginnen zijn tol te eisen. Ik besluit dan ook de slaapzak op te zoeken in de verwachting lekker te kunnen maffen. Niet dat ik dat noodzakelijk vind, maar als de karpers niet thuis geven, is het wel zo lekker om een paar uurtjes door te kunnen trekken. Dan weet ik nog niet dat ik deze nacht hardcore ga vissen. Lees dus gerust verder.

Ik lig nog maar net in dromenland als ik op de linker hengel een fluiter krijg. Ik ben er snel bij en enkele seconden later sta ik met een kromme hengel. De slip tikt een paar meter lijn weg en voel ik de lijn ergens achter zitten. Ik sta even in dubio. Even wachten of de Vortex in om de vis op te halen. Op een lijnbreuk zit ik niet te wachten. Op het moment dat ik de Vortex in wil stappen, schiet de lijn los en heb ik weer rechtstreeks contact met de karper. Die zwemt met een grote boog naar links. Ik vind het prima. Geen obstakels in de weg en alle ruimte om de vis uit te laten razen. Na een minuut of vier heb ik de karper bij de boot en blijft daar op diepte zijn rondjes zwemmen. Door de snelle uitvallen concludeer ik dat er geen groot exemplaar aan de haak hangt. Gezien de vechtstijl vermoed ik dat een spiegel de boosdoener is.

SONY DSCNa nog een ruime minuut rondjes zwemmen, kan ik de vis in het schepnet dirigeren. In het rode schijnsel van het hoofdlampje zie ik de contouren van een spiegelkarper. Dus dat heb ik goed gegokt. Op de onthaakmat constateer ik dat de Wide Gapehaak maat vier zich uitstekend heeft vastgedraaid in de hoek van de bek. Die was dus niet meer los gekomen. Even later ik heb de spiegel gemeten en gewogen: 65 centimeter en 17 pond en 3 ons. Het model van de vis staat me minder aan. Deze is tonnetje rond en lijkt wel vol met kuit te zitten. Ik maak nog even snel een foto en zet de vis weer onbeschadigd terug. Hoppa, weer een karper op de teller.

Na het vervangen van de onderlijn en het secuur uitvaren van de hengel, val ik als een blok in slaap. Als ik later wakker word, sta ik in het donker bij mijn hengels achter op de boot in een zoeklicht te kijken. Er ligt vijftien meter van mij af een boot die middels een zoeklicht naar mij en dan weer naar de kant schijnt. In een reflex doe ik mijn toplicht aan en roep naar de boot dat ze door mijn vislijnen varen. Ik krijg geen respons en ze varen gewoon door. Tot mijn verbazing zijn ze over zowel de rechter als de middelste lijn gevaren zonder deze op te pikken. Met de rechter hengel waar ze naar toe varen neem ik geen risico;  die steek ik helemaal onderwater en laat hen zien wat ik bedoel. Nog steeds geen reactie vanaf de boot. Wel hoor ik een zacht muziekje en ik ben bang met stropers te maken te hebben die op dit onchristelijk tijdstip hun fuiken of iets dergelijks komen legen.

Zonder daarna naar mij te kijken vervolgen ze hun weg en blijven de oeverzone volgen. Ik probeer met de verrekijker te zien wat voor soort boot het is. Als ze uiteindelijk vijfhonderd meter verderop een zijsloot inslaan en een paar minuten later er weer uitvaren, kan ik de contouren van een boston whaler of een rubberboot ontdekken met een grote middenconsole. En dan valt bij mij het kwartje. De waterpolitie heeft een nachtelijke operatie en is op zoek naar stropers.  Het stemt me tevreden dat zij toch af en toe er ’s nachts op uit gaan om te controleren. Alleen vind ik het wel vreemd dat ze niet bij mij zijn gekomen. Het is toch wel een beetje vreemd dat er een groene boot midden op het water ligt met een groen bijbootje? Blijkbaar hebben ze me op deze plek al vaker gezien en vertrouwen er blijkbaar op dat ik wel in orde ben. Toch hou ik er een rare smaak aan over.

Als ik de slaapzak weer inkruip met de nodige adrenaline in mijn lijf, zie ik op mijn horloge dat het alweer tegen drieën loopt. Een half uurtje later begint het in het oosten langzaam al tekenen van de nieuwe dag. Even later val ik gelukkig in slaap om een half uur later alweer wakker te worden van een roofvisboot die keihard langs komt scheuren. Als dank mag ik een minuut later in mijn boot liggen stuiteren. Ietsje minder mag ook, maar blijkbaar is deze mafkees zo opgejaagd om zo snel mogelijk op zijn snoekbaarsstekje te zitten dat alles daarvoor moet wijken.

Een uurtje later draait de wind naar het zuidwesten en trekt aan. Niet veel later, net als ik in slaap dreig te vallen, krijg ik een paar piepen op de linker hengel. Ook zakt de waker een stukje. Ik spring uit de slaapzak en wil de hengel grijpen. Uit mijn ooghoeken zie ik op de plek waar het aas ligt twee meerkoeten omhoog komen. Dat zijn dus de veroorzakers van de piepen. Ik draai de lijn weer strak en zoek de slaapzak op.

Weer een uur later – en natuurlijk lig ik net met de ogen dicht te dromen – krijg ik twee piepen op de linker hengel. In eerste instantie denk ik dat de meerkoeten de veroorzakers zijn, maar als drie seconden later de hengel diep doorbuigt en de spoel begint te tollen, weet ik dat een karper het haakaas heeft gevonden en aan de haak hangt.

Rap sta ik met een kromme hengel in de handen en even tikt de slip. Ik voel stevige weerstand die naar rechts zwemt. Omdat ik scheef naar links vis met deze hengel, ben ik door de hoeveelheid uitstaande lijn in het nadeel. Ik probeer dan ook uit alle macht lijn te winnen om te voorkomen dat de karper alleen op de lengte van de lijn de rietkraag in kan zwemmen. Wonder boven wonder lukt het me lijn te winnen, maar ik voel af en toe de lijn wel onderwater obstakels raken.

De karper zwemt rustig maar gedecideerd verder naar rechts en zonder al teveel problemen kan ik de vis onder de twee andere lijnen door dirigeren. Met een bocht zwemt ie om mijn boot heen en aan de rechterzijde kan ik hem rustig afdrillen. In het heldere water zie ik al gauw dat weer een spiegelkarper aan de hengel hangt. Na een minuutje is het pleit beslecht en kan ik de spiegel binnenboord hijsen. Ook nu blijkt dat de onderlijn perfect zijn werk heeft gedaan. Keurig netjes gehaakt. Het meten en wegen levert de volgende getallen op: 73 centimeter en 18 pond en 4 ons. Tevens mag ik concluderen dat ik een mannelijke spiegel heb gevangen want de mat wordt even later bevlekt met homvocht.

SONY DSC

Ik wil van deze spiegel een fatsoenlijke foto hebben en hang hem daarom even in de weegzak in het water. Ik kan dan rustig de camera met zelfontspanner opstellen en een proeffoto maken. Vijf minuten later is alles gepiept en zwemt de spiegel zijn vrijheid tegemoet.

Hoewel het dicht trekt, besluit ik toch de hengel opnieuw uit te varen. Per slot van rekening weet je het nooit. Er is regen voorspeld en ik wil de aankomende buien laten passeren en dan pas inpakken. Even later krijg ik een app van Annette met de mededeling dat het tegen twaalven de buien arriveren en als ik droog over wil, dat ik dan moet opschieten. Ik antwoord terug dat ik het niet ga redden. Even twijfel ik. Ik heb nog een kleine twee uurtjes en als ik opschiet, red ik het net. Hoewel ik eerst toch graag een krentenbol en een kop koffie zou willen nuttigen, besluit ik toch om mijn spullen als de wiedeweerga op te ruimen.

In een recordtijd heb ik alles in de zijvakken en de Vortex bijboot binnenboord gehesen. In sneltreinvaart voer ik twee emmertjes voer over de stek en zet koers naar de trailerhelling. Daar aangekomen is het druk met roofvissers die blijkbaar hetzelfde idee hebben als mij. Ik moet dus even wachten voordat ik aan de beurt ben. Ondertussen kleurt de lucht steeds grijzer en het is wel duidelijk dat de regen niet lang op zich zal laten wachten.

Een half uurtje later ben ik onderweg naar huis. Ik overdenk de vissessie en kom tot de conclusie dat het toch een pittige visserij is. De voorbereidingen, het voeren, de collega (roof)vissers, de speedboten en dit keer ook de waterpolitie zorgen ervoor dat het geen rustig en relaxte visserij is. Je moet continu op je hoede zijn en zelfs tijdens de hazenslaapjes de oren gespitst houden. Dit vreet natuurlijk energie. Toch heb ik het graag ervoor over. Dit is nu eenmaal grootwatervissen op de Friese Boezem.

Wes Schub01’s Middags krijg ik nog een app van Wesley. Hij en Sjef hebben nog een goede nacht gehad en nog enkele karpers aan het totaal mogen toevoegen. Die mannen grossieren in de dertigplussers want de grootste karper is eentje van 34 pond en 2 ons. Laat die twee maar schuiven en de Brabantse karperputten leegvissen. Zou echt niet willen ruilen.